GRONINGEN – De Grote Markt juichte en juichte. Het zou meer dan terecht zijn geweest als dit voor het Argentijnse duo Lucy Patane en Marina Fages zou zijn geweest, maar het was voor het Nederlands Elftal dat onmiskenbaar zijn stempel drukte op de avond, maar ook bij het gelijktijdige concert van Patane en Fages was het gejuich niet van de lucht. Wat een aangename verrassing waren beide dames. De prachtige Aardse stem van Marina Fages. Het excellente spel op een keur aan instrumenten, inclusief de balken van het oude pakhuis aan het Martini Kerkhof waar het concert plaatsvond. Het was muziek die tot in het diepste van je botten doordrong waarbij, zoals Fages terecht opmerkte, je niet Spaans hoefde te verstaan om toch de betekenis te begrijpen. Wat beklijfde was de intensiteit, de passie en de charme waarmee Patane en Fages aantoonden dat er muzikaal meer uit Argentinië komt dan de tango. Zelf labelen ze hun muziek als experimentele akoestische folk gebaseerd op de folklore van Latijns Amerika. Met traditionele instrumenten, maar gebruikt op vele manieren die hun voorvaderen nog niet hadden gedacht, brachten ze eigen composities, maar ook liedjes uit de folklore. Een mooie uitleg van de nummers. Enige minpuntje was dat met name Marina Fages zich liet afleiden door de straat geluiden. Dat was ook niet eenvoudig met toeterende vrachtwagens en enthousiaste voetbalsupporters en her en der een toeschouwer in het publiek die ook graag op de hoogte wilde blijven, maar al snel zagen de dames de humor er van in en werd zelfs even een traditioneel Olé olé olé ingezet. Een krachtig en intens optreden. Laat je gaan in de muziek en voel het in je voeten, je handen, je lichaam en je hoofd volgt vanzelf. Prachtig. Wat een Nederlands debuut voor Lucy Patane en Marina Fages.
Aardse klanken bij Lucy Patane en Marina Fages
