GRONINGEN – Er zijn duidelijk werkzaamheden bezig bij Podium Plataan tijdens Noorderzon in Groningen. Mannen en een dame in oranje waarschuwingsvesten met helm zijn druk doende op en om het podium. Heeft podiummanager Mijke eigenhandig besloten tot een complete verbouwing van de haar toevertrouwde bühne om het stiekem om te toveren tot hoofdpodium. Het zou best een stunt kunnen zijn van deze ambitieuze dame, maar een tweede blik leert dat de oranje vesten en werkmanshelmen waarin vier heren en een dame bij Het Kanaal horen en zo legt Sanam Tahmasebi uit. We zijn wel werklui, maar werklui van de ziel. Een blik op de verdere info leert: “Met een bescheiden blend van muziek, poëzie en theater, vertelt Het Kanaal het buitengewone verhaal van de moderne jongere.” Als dan de helmen, schotelontvangers en wat meer reguliere instrumenten zijn gesoundcheckt, neemt Sander Koning direct maar de setlist met het publiek door. We beginnen met ‘Pimpelmeesje’, dan ‘Graaf Graan’, en zo liep hij als was het de filemelding als gevolg van werkzaamheden, punt voor punt het aanbod langs. Het Kanaal dat was Sander Koning en Edwin Prummel, samen met filmer Patrick Hoving. Recent heeft de maatschap uitbreiding ondergaan met de Iraanse zangeres Sanam Tahmasebi en Wietse de Haan op zang, drum en trompet. De Haan kwam gelijk aan slag met de leadzang in ‘Pimpelmeesje’ wat een rustig nummer was, met absurdistische teksten, waar verschillende lagen onder schuil gingen. ‘Graaf Graan’ was het langste nummer van de set op Podium Plataan. Dat pleit niet altijd voor een nummer, maar in dit geval was het prachtig door vele variaties en omdat de band dermate mooi inspeelt op haar sterke punten. Het publiek werd betrokken via een intro waarbij gevraagd werd de handen uit de mouwen te steken. Tahmasebi kreeg eerst een rol als tromboniste en voegde daar na een plotwending heerlijke Oosterse zang aan toe. Koning nam de leadzang op zich en De Haan de trompet en drums in een nummer dat veel plotwendingen had. Het werd een voortreffelijk en aanstekelijk hoogtepunt. Als je uitgaat van je kracht en de sterke punten van de individuele leden stevig aan elkaar knupt, dan wordt het geheel groter dan de som der delen. Dat deed Het Kanaal uitstekend. Met de onverstoorbare Prummel als basis, met showmakers Koning en De Haan als aanzwengelaars en met Tahmasebi, complimenten hoe de Iraanse zich staande hield in dit Nederlandstalige gezelschap, als extra muzikaliteit werd het prachtig. Muzikaliteit werd inderdaad verbonden aan diepzinnigheid, absurditeit en het leven zelf. Voortreffelijk schitterde de band in ‘Shoes Don’t Send Postcards Anymore’. Naast reguliere instrumenten werd er gedrumd op een helm, klanken gemaakt op een schotelantenne en een pikhouweel bleek een blaas instrument. Mooi was ‘Robot’, ook zo’n liedje met een dubbele bodem. Zomers eindigde het met ‘Nordic Walking’. Daarna was het afgelopen, maar het publiek wilde meer van dit heerlijks. Gelukkig maar, in een prachtig droeftragisch liedje, waarom stond dat niet op de setlist, werd de gang van zaken op het schoolplein geschetst. Wat een prachtig nummer. Het thema van dit optreden: Ruimtevaart. Ga Het Kanaal zien en laat je verbazen en meenemen in de geweldige show.
Aan de slag met Het Kanaal
