GRONINGEN – In het ruim van de Tromp tijdens WinterWelVaart in Groningen speelde Marble Heart een akoestische set. Inhouden voor de Groninger band en met een gitarist minder ook nog een personele aderlating. Desondanks werd er toch een fijne set neergezet, waarbij duidelijk werd dat in de liedjes met hoog tempo er net iets meer overtuiging in zat dan bij de wat tragere liedjes. Een fijne opening werd afgesloten met ‘All Together’. Mooi was daarna ‘Happy Alone’. Een liedje over het vrolijke bestaan als vrijgezel, vertelde zanger Bram Vink hier over. Aanvankelijk kondigde hij de liedjes prima aan. Een korte introductie voor elk lied, maar daar hield Vink in het midden gedeelte mee op, waarna in vlot tempo meerdere nummer passeerden om in het laatste deel daar weer mee te beginnen. Het is een onderdeel wat hij prima beheerst, To the point voegt hij net wat achtergrond informatie toe met de nodige humor. Vink beschikt ook over een mooie rock stem. In een nummer als ‘Call it a Day’ kwam dat nog niet helemaal tot zijn recht, maar in de wat vlottere nummers absoluut wel. Met hoed een mooie karakteristieke frontman. Met ondersteuning van Rick Lammers op bas en Cees Bolhuis op drums werden de mooiere liedjes voor het laatst bewaard. Nummers met rock invloeden, maar ook regelmatig een ‘sixties’ gevoel. ‘Mary’ was bijvoorbeeld zo’n erg mooi liedje, waar Marble Heart toonde veel in zijn mars te hebben. Vooral het yoga liedje ‘Down the River’, waarin het gaat om zaken die er op dit moment even niet toe doen via de rivier, al dan niet tijdelijk, af te voeren, zodat ze in het heden niet storen, was erg mooi en het hoogtepunt van het optreden. Hoe verder op de setlist, hoe beter de band in zijn ritme kwam. ‘Kiss You’ was vervolgens het laatste nummer, ook nu een fijn nummer ter afsluiting en met deze kus van Marble Heart en de belofte om op Grunnsonic weer compleet een ouderwets rockend concert te geven sloot de band hun WinterWelVaart af.
Marble Heart is gebaat bij tempo
