Loading...
Recensies 2016

Waitress for the Bees brengt prachtige verhaaltjes

GRONINGEN – Liedjes over dinosaurussen en over insecten. Het zijn kleine verhaaltjes met dubbele bodem die Waitress for the Bees, waarachter Emma Hooper schuilgaat, brengt. Een mooie gelaagdheid bleek op het spontane buitenfestivalletje voor Cafë Merleyn in Groningen. In overleg met artiesten en bar liet Wishfulmusic het eerste deel van een muziekmiddag buiten plaatsvinden op het terras. Dankzij een prima gebruik van haar loop, met af en toe een wat abrupte overgang, kregen ook de liedjes die gelaagdheid. Het gebruik van de loop in de open lucht is geen sinecure. Een blaffende hond kwam tijdens één van de liedjes steeds mooi terug op de achtergrond en voegde zo zijn lied toe aan de zang van Emma Hooper. Dat Emma Hooper mooie teksten schrijft mag geen verwondering wekken. Ook als auteur van een zeer goed ontvangen debuutroman bouwt deze in het Britse Bath woonachtige Canadeze aan de weg. Na de snelle omschakeling van binnen naar buiten en de zorg van meetoerende baby Aubrey was overgedragen aan haar echtgenoot begon ‘Waitress for the Bees’ met het mooie ‘Dipplodocus’ van haar dinosaurus EP ‘Albertosaurus’. Aanvankelijk zong ‘Waitress for the Bees’ zonder begeleiding van haar viola, maar al snel kwam ook dit instrument te pas en ook de loop werd ingezet. ‘Ornithomimus’ dat daarna werd ingezet was vlot en paste wonderwel in deze setting. Kan wellicht het meest gecoverde nummer ter wereld nog verrassen? Ja! Een uitermate eigen versie van Oasis ‘Wonderwall’ vormde de overgang tussen dinosaurus en insect. Daarna volgde een duik in de wereld van insecten die metafoor is voor de eigen wereld van Emma Hooper. Mooie verhalen begeleiden de liedjes met af en toe een langsknetterende pizzabezorger als bromvlieg er door heen. Een droef liedje met ‘Cordyceps’ over mieren die door een paddestoel worden besmet en zo hoog mogelijk klimmen om daar te zorgen voor het verspreiden van de sporen ten koste van het eigen leven. Het zeer fraaie ‘Phasmida’ over de wandelende tak en als besluit het mooie lied ‘Drosophila’ over een fruitvlieg en hoe het is om in drie dagen je complete leven te leven. Het fraaie violaspel en de fijne kwetsbare stem, de teksten die je dwingen tot nadenken, het maakt ‘Waitress for The Bees’ tot een bijzonder artieste.