Het begin is even, een harde ruis, met daardoorheen een schel gefluit, dat uiteindelijk overgaat in een stevige sound en dan eigenlijk prima klinkt. De eerste 15 seconden, dat is even doorbijten, maar daarna weet Toby Goodshank een fijne sound neer te zetten. Het is een opmerkelijke uitgave. Tien jaar nadat ‘Untitled’ het levenslicht zag is er nu geremasterde heruitgave van deze plaat zonder titel en liedjes die als naam track 1, track 2 enz enz hebben, tot en met track 10. De Amerikaans Toby Goodshank weet eigenlijk in heel korte tijd drie keer een compleet verschillend beeld van zichzelf te scheppen. Is ‘Track 1’ robuust en lekker rockend, twee, geschreven met Apollo Romello is ingetogen en drie begint met een radiofragment voor hij rappend verder gaat. Toby Goodshank kennen we nog als gitarist van de Moldy Peaches en is daarnaast visueel artiest, iets wat waarschijnlijk ook de afwijkende en verrassende aanpak van dit album verklaard. In deze professie maakt hij onder meer comics, maar ontwerpt ook merch voor andere artiesten, net als hij vaak afkomstig uit de underground scene van New York. Van de eerste drie bevalt de rap aanpak het beste. Een sterk ritme neemt je mee in het nummer. Track 4 is dan weer meer poppy. Goodshank treedt solo op, ter gelegenheid van deze heruitgave doet hij ook een korte tournee door Nederland, maar was ook actief met bands als Double Deuce, the Tri-Lambs en Christian Pirate Puppets, allen net als de man zelf afkomstig uit New York ‘Track 5′ is ook zo’n nummer dat er uitspringt. Een fijn gitaar nummer, waarin de zang van de artiest prima tot zijn recht komt. In ‘Track 6’ weer eerst een fragment en daarna een sixties aandoende song. Erg mooi. Dat sfeertje blijft wat hangen in de volgende track. Al met al een fijne en gevarieerde heruitgave van een artiest die met prima zang, goed gitaarspel en een grote gevarieerdheid in zijn liedjes ook na tien jaar ontdekt mag worden. Dat dit nog niet is gebeurd door het grote publiek zegt ook wat over de eigengereidheid van deze artiest. Het beluisteren van ‘Track 8’ is ook zeer de moeite waard, terwijl hij bij het sluiten van de markt nog weer een heel andere richting in slaat op ‘Track 10’. Goed en verrassend zelfs tien jaar later.
Toby Goodshank – Untitled ( 10 year anniversary edition )
