Aan een cd zat een wat rare onderkant. Na even goed kijken en peuteren bleek het te gaan om het nieuwe album van The Maes dat zich verstopt te had door zich hardnekkig vast te klampen aan een collega CD. Wellicht om het tafereel te verhullen van Maggie en Elsie Rigby rug aan rug in een Australisch bad. Het zou zonde zijn als het album in de CD kast terecht zou zijn gekomen, zonder te worden beluisterd. Het zijn namelijk heerlijke prachtige en naakte liedjes van The Maes, in een vorig leven nog met mede-oprichtster Anita Hill in de gelederen ook bekend als The Mae Trio. Het is fraai, klein, intiem en vooral ongekunsteld om de fantastische harmonieën en de uitmuntende songwriters kwaliteiten van beide zussen tot hun recht laten komen. Bewijsstuk één: ‘Treat You Better’ prachtig gezongen, mooie stukken a-capella en fraai banjospel van Maggie Rigby. Meer heeft het soms ook niet nodig. Minder kan ook op het spaarzaam gemusiceerde maar prachtig breekbaar gezongen ‘Half Moon Bay’ met een heerlijke mandoline van Elsie Rigby. Voortreffelijke folk met een flinke Americana inslag, waarbij je als je niet beter wist dat dit toch echt een Australisch duo is het ene nummer in Nashville zou plaatsen en het andere als Britse folk. Het beste van beide is duidelijk te vinden in Australië waar toch een prachtige lichting jonge muzikanten vandaan komt. Zo’n Brits nummer is het heel erg mooie ‘Head over Heels’ met wederom een delicate banjo en een ineens intredende viool die zijn eigen stem toevoegt. Het album blijft je mee voeren van de ene heerlijke verrassing naar de andere en is absoluut steengoed. Het heel gevoelige ‘Driving Ali Through Mining Towns’ is een ode aan de melancholie en dan het sterke veel robuustere ‘Get Your Act Together’, met de stempel Made in Nashville doorgekrast en veranderd in Australië. Het is duidelijk dat de stemmen van beide dames het album tot een prachtig niveau op tillen, schitterend, maar met veel karakter en nu en dan een lekker rauw randje. Het zich, letterlijk op de hoes en figuurlijk in de songs’, naakt geven is een goede set. Het maakt de liedjes eerlijker, directer en indrukwekkend. Nergens wordt iets verborgen, het is helemaal oprecht. Mooie teksten. Erg mooie liedjes als het tedere met fraaie mandoline ‘Sunrise’, het vlotte ‘Tenderness and Alcohol’, het trage ‘February Bride’ en het iets meer uptempo ‘Stay Home’ als afsluiting. Thuis blijven doen we om dit superbe album nog vaak te beluisteren.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden