Eén van de prettigste verrassingen van Vicefest afgelopen najaar in De Oosterpoort in Groningen was het Duitse THALA. Een heerlijk optreden, waarmee harten en fans werden gewonnen. Een voorbeeld dat kwaliteit zich niet laat verloochenen als het gedreven wordt gebracht. Eigenlijk pas sinds 2019 is THALA actief. De voormalig duiklerares in de Middellandse Zee begon in dat jaar op straat in haar geboortestad haar liedjes met het publiek te delen. Daarna ging het razend snel. In 2021 verscheen haar als briljant omschreven debuutalbum ‘Adolescence’ met een mis van Shoegaze, Pyschedelia, New Wave en Dreampop. Ze speelde op SXSW in Texas en The Great Escape in Brighton, tekende bij een Amerikaans platenlabel. Toerde daarnaast met onze eigen Amber Arcade en het Zweedse Hater, trad op met Current Joys en was te horen op vooraanstaande Britse en Duitse radiostations. Dat is om te bereiken in amper vier jaar terwijl een pandemie over de wereld raast redelijk impressionant. Deze dagen verschijnt haar nieuwe EP ‘In Theory Depression’ waarmee de Berlijnse nog een extra stap heeft gedaan. Haar songwriting is nog pregnanter, nog scherper, nog persoonlijker en zeer aansprekend. Een album waarbij Thala diep in haar eigen ziel kijkt en ons daar deelgenoot van laat zijn als ze haar emoties van zachtheid en compassie naar angst en woede laat gaan. Voor haar sound heeft THALA goed geluisterd naar oudere indie-rock, maar ook naar mensen als Mazzy Star, Phoebe Bridges, Liz Phair en Juliana Hatfield, waarmee haar sound een internationaal appeal heeft gekregen. De EP gaat mooi, dromerig en vergevingsgezind van start met ‘You Had 2’, dat eerder dit jaar ook als single is uitgebracht. Een prachtig uptempo nummer. Iets krachtiger, maar weer met die kenmerkende doezelige zang, rockt ‘Curtain Call’ fraai met mooie gitaarpartijen die de zang van fraai accentueren. Een nummer met een zekere bitterzoete berusting. Dat is zeker niet het geval in het bozerige ‘Easy Out’, dat direct zijn klauwen uitsteekt en de haat onderstreept met felle percussie en in de zang steeds sterker naar voren komt. Een prachtige song. Rustiger is ‘Are You Thinking of Me’, waarin verlangen en twijfel om voorrang vechten, waarbij het nummer zich steeds steviger laat aanhoren en de gitaren lekker scheuren. Klein en intiem klinkt ‘Sink’, waarin de rust mooi is en de emotie fantastisch en alle tijd krijgt in dit langste nummer van de EP om zich te ontwikkeling en elke vraag te stellen die het wil stellen in de relatie die centraal staat en ook nu tegen het einde wordt het robuuster. Goed en slim in elkaar gezet, waarbij van de kwaliteiten van THALA optimaal wordt geprofiteerd. De EP sluit af met het titelnummer ‘In Theory Depression’. Aanvankelijk rustiger in tempo, met mooie wisselwerking tussen gitaar en zang. Het is absoluut duidelijk waarom de ster van THALA zo snel stijgt. Een pracht van een EP waarin de kracht van de emotie heel fraai wordt vertaald in sterke songs met zeggingskracht. THALA is een act die in volle vaart aan het doorstoten is met dergelijke prachtige muziek naar de internationale top.
THALA – In Theory Depression
