BORGER – Het is een gewoon lekkere rockband die met zichtbaar plezier het podium van VanSlag in Borger onveilig maakt tijdens de Drentse Eurosonic Preview waar tal van bands en acts worden uitgezwaaid voor hun Eurosonic avontuur in Groningen begint. De heren van Sorry John hebben een flinke ontwikkeling doorgemaakt sinds in 2015 de band werd opgericht. Het zit strak in elkaar met prima songs gebracht met overtuiging en plezier. Lekker stevig stomen zanger Dion van der Geest, gitarist Sven Steenhuis, drummer Jurrie Tulp en Thijmen Dam op bas hun set in met ‘Higher’. Een prima stevig nummer lekker gebracht. Kwaliteitswerk van de Drentse band die dat moeiteloos doortrekt in ‘Living on my Own’. Een nummer dat opvalt door de fraaie samenzang van Van der Geest en Steenhuis en dezelfde robuustheid kent als het openingsnummer. En dan setlistgewijs zou het beter zijn om even een wisseling in tempo door te voeren, maar ‘Road’ kent wederom na een rustige opening eigenlijk datzelfde tempo. Het is wederom een zeer prettig nummer, waarbij de zanger de hulp van het publiek inroept om even mee te zingen. Met Dion van der Geest heeft de band een goede degelijke zanger die zijn stem prima in controle heeft en zich niet aan het onmogelijke waagt, maar soms ook wel erg ver binnen de lijntjes blijft. Dat mag nog best wat meer schuren, wat avontuurlijker. De basis van Sorry John zit uitstekend in elkaar. Het speelt retestrak, het rockt als een klok en de liedjes zijn degelijk en aansprekend. Als helden voert de formatie op Kings of Leon en John Mayer. Dat zijn hoorbaar de invloeden, maar de band mag nog best die invloeden loslaten en nog meer Sorry John worden. Nog meer dat eigen smoelwerk en dat is nodig in een wereldmarkt met duizenden rockbands die eigenlijk allemaal Kings of Leon of John Mayer willen zijn. Hierin moet de formatie nog een stap zetten. Die mogelijkheden zijn er, want alle ingrediënten zijn aanwezig. De band wordt alleen maar sterker als er met het prachtige ‘Sleepy Eyes’ en het eveneens mooie ‘Don’t Wait’ even iets kalmer wordt gespeeld. Ineens is er dan meer intensiteit. Vooral het nieuwe ‘Don’t Wait’ is enorm veelbelovend. Dan is er gewoon het gevoel dat de remmen los zijn. Het lijkt dat de band vooral het in Drenthe zeer gewaardeerde gezegde “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ aanhangt. Dat moet er af. Met ‘Run’ en ‘Chasin’ wordt de set vakkundig uitgespeeld. Sorry John staat op een tweesprong. Links is die veilige weg om aan de hand van Kings of Leon en John Mayer goede degelijke fijne rock te spelen en rechts? Daar wacht het avontuur van alles of niks.
Sorry John rockt lekker door in Borger
