BORGER – Af en toe met verbetenheid of zelfs woede, vaak met passie, maar nooit onbewogen. Ryan Culwell bleek op het podium van VanSlag/RootsontheRoad in Borger een zanger die de intensiteit hoog in het vaandel had staan. De uit Texas afkomstige singersongwriter combineerde dat met mooi geschreven liedjes. Het gedrevene van deze singersongwriter bleek onmiddellijk bij ‘The Ballad of Charlie Waters’ van zijn ‘Winter Wheat’ EP. Onmiddelijk die intensiteit. Af en toe werkte dat ook tegen Culwell en neigde de verbetenheid de overhand te nemen,. Maar deze momenten waren gelukkig zeldzaam. Mooi was het lied over zijn Texaanse geboorteregio Amarillo. Culwell brengt veel van zijn liedjes vooral op de kracht van zijn zang. Zijn gitaarspel is daaraan ondergeschikt. Voorbeeld was ‘Won’t Come Home’ dat nagenoeg geheel zonder gitaar werd gezongen en tot de hoogtepunten van het concert behoorde. Het volgende nummer ‘Flatlands’was eigenlijk het tegengestelde. Nu een veel grotere rol voor zijn spel in dit fijne melodieuze nummer. Na een wat minder liedje tracteerde Culwell zijn toehoorders met het schitterende ‘Darkness’, ook van zijn nieuwste album ‘Flatlands’ op nog een hoogtepunt. Af en toe vertelde hij daarnaast een mooi verhaal. Het was even wennen aan zijn Amerikaans. Hij verontschuldigde zich omdat hij zo’n Hick was en daardoor wat moeilijker verstaanbaar, maar dat wende snel en kwamen ook zijn verhalen beter door. Ryan Culwell had een knap opgebouwde setlist, met veel sterke liedjes en een enkele die minder aansprak. Een mooie variatie in rustigere nummers en wat meer uptempo liedjes. Deze Texaan was door de organisatoren vooraf hoog geprezen en dat maakte hij zeker waar. Zeker op het einde, want na ‘Darkness’ eindigde hij zijn bijdrage aan de avond in VanSlag met ‘I’ll think i’ll be their God’ een nummer waarin hij nog een keer zijn verbetenheid in kwijt kon, maar dat mooi dosseerde en dan was erg sterk en daarna sloot hij af met mooie en rustige ‘Red River’. Het water in de Red River, de grensrivier tussen Texan en Oklahoma droogt wellicht op, de liedjes bij Culwell blijven stromen.
Ryan Culwell zingt met intensiteit
