Relaxte Phil Cook weet te vermaken

GRONINGEN – Het voordeel van een festival als Rhythm & Blues Night in Groningen is dat er na een erg intens concert ook ruimte is voor artiesten met een meer relaxte aanpak. In de laatste categorie viel Phil Cook. De sympathieke Amerikaan had het duidelijk erg naar zijn zin in De Oosterpoort en vertelde en bracht mooie liedjes op een fijne ongedwongen wijze. Een innemend mens, maar ook een uitstekend en bevlogen artiest. De opening kwam met ‘Night of 1922’, van het eerste album van Phil Cook ‘Southland Mission’. Cook is een ervaren muzikant die in de begeleiding van anderen eerst zelf de nodige ervaring en kilometers heeft kunnen opdoen en nu zelf het stuur over zijn loopbaan in handen neemt. Hij heeft in ‘The Guitar Heels’ een fijne bescheiden begeleidingsband. Liedjes worden mooi bij het publiek geïntoduceerd met goede verhalen met flink wat humor doorspekt. Na de swingende opening neemt hij met ‘Belong’ even een stap terug in tempo, omdat met de schitterende swampy song ‘Anybody Else’ weer op te pikken. Phil Cook heeft een mooie stem, die het relaxte en ongedwongene benadrukt. Met ‘Lonely Road’, een nummer dat hij heeft geschreven als eerbetoon aan The Staple Singers, komt er een beetje gospel van het podium in een fijn nummer. Naast gospel is Cook beïnvloed door traditionele blues-, folk- en countrymuziek. Hij maakt er een aanstekelijke en toegankelijke mix. Prachtige nummers ‘Time to Wake Up’ en de single ‘Great Tide’ die rustig begint, maar allengs aan kracht wint en uitmond in een geweldige gitaarsolo van Phil Cook. Zoals Cook bij anderen de kunst afkeek, heeft hij ook jong talent in The Guitar Heels. Ryan Gustafson, die ook op het festival staat als The Dead Tongues bijvoorbeeld krijgt de kans één van zijn liedjes te brengen. Dat is wat overbodig, want hoewel een fijne artiest, kan het publiek een uurtje of twee later een heel uur van hem genieten. Het optreden van Gustafson is het begin van de eindsprint. Phil Cook neemt de leidsels weer in handen en loodst band en publiek professioneel via ‘Sail Away’naar het afsluitende ‘Aint It Sweet’. Dat was het zeker. Erg fijn optreden van deze uitstekende en nog nieuwe kersverse artiest die rustig heeft gewerkt naar het moment dat hij tot ontbloezeming kon komen en dat moment lijkt nu aangebroken.