Loading...
Recensies 2016

Onondekt diamantje Gren Bartley boeit live

STEENDAM – In een periode waar de ene prachtige act na de andere het podium van Peter & Leni in Steendam betreedt is Gren Bartley misschien wel de grote onbekende in deze reeks. Ten onrechte, want wat een geweldig optreden gaf de Brit. Voor de gelegenheid had hij met vaste begeleidster Sarah Smout op cello en nieuwste aanwinst voor de band Katleen Ord op viool voortreffelijke muzikale ondersteuning geregeld. Wat een fijne liedjes heeft Bartley op zijn repertoire staan. In Steendam speelde hij vooral werk horen van zijn laatste album ‘Magnificent Creatures’, hoewel hij passend opende met ‘A Decent’ ( into Madness ) wat er dan weer net niet op staat. De opening was ook wat chaotisch. Vergeten setlisten die op een drafje werden nagebracht door gastheer Peter van Zeijl waren hier de oorzaak van, maar toen die op hun plaats lagen en de instrumenten gestemd en de bandleden op het gemak onstond er een prachtige sfeer. Aanvankelijk mooie rustige liedjes, zoals de opening en ‘Undone’. De combinatie cello, viool en gitaar werkte prachtig. De harmonieën waren mooi, maar hadden nog wat uitgesprokener gemogen. Met ‘Portland’ werd het wat krachtiger in de liedjes en ‘Of the Girl’ was het hoogtepunt voor de pauze waarna de korte eerste set werd afgesloten met het erg mooie ‘Tall Wooden Walls’ een lekker vlot nummer. Drie rasmuzikanten en drie prachtige stemmen die elkaar vonden in de fraaie liedjes van Bartley. Dit alles met mooie verhalen van de naamgever van de formatie. Bevoorbeeld over ‘Portland’ hoe hij na een optreden om drie uur ’s nachts op het gelijknamige schiereiland bij de Britse zuidkust was verzeilt geraakt op zoek naar een slaappplaats of na de pauze over ‘This Changes Everything’ dat ging over zijn dochter. Andere liedjes hadden sterke anekdotes, zoals het anti oorlogslied ‘Strange Times’ dat hij al de hele toer verkeerd deed en hoe zijn mede bandleden hem dan corrigeerden. Met succes overigens, want in Steendam ging het foutloos. Na de pauze eerst de enige cover van de avond met ‘The Last Time I Saw Richard’ van Joni Mitchell en daarna het prachtige ‘Home Soon’. De afsluiting kwam met het rocknummer van Bartley ‘Nightingale’, waarna een meer dan geslaagde avond werd afgesloten met het a-capella drie stemmig akoestisch gezongen ‘Silence Hotel’. Gren Bartley is een prachtige folk artiest die meer aandacht verdiend.