GRONINGEN – Néomí stond in de Nederlandse muziek altijd als sad girl bekend. Fantastische weemoedige, melancholische folk-pop liedjes die druipen van droefheid, maar zo mooi gebracht en met zoveel gevoel gezongen. De zangeres gebruikte Eurosonic / Noorderslag en voorafgaande daaraan ook Platosonic, waar ze op het podium van de Coffee Company stond, om toch een significante draai aan haar houding te duiden. Ze kondigde aan dat ze van sad girl naar bad girl aan het evolueren was. Het is afwachten hoe dat uitpakt. Immers er zijn heel veel bad girls in de Nederlandse pop, maar haar status als sad girl was in de top van de eredivisie. Je moet echter, juist als artiest, ook je gevoel volgen en haar showcase was bijzonder veel belovend. De artieste kijkt inmiddels verder dan de Lage Landen en presenteert zich later via SXSW in Austin, Texas en The Great Escape op de Britse eilanden nogmaals aan een internationaal publiek op deze showcase festivals.
Een ander mooi feit waar folk-pop singer-songwriter Neomi Speelman naar uit kan kijk is het verschijnen van haar debuutalbum. De plaat ‘somebody’s daughter’ zal dit voorjaar het levenslicht zien. De oorsprong van dit album is Ben Howard. Ooit zag ze een video van deze singer-songwriter en werd gegrepen door zijn muziek. Het inspireerde haar om terug te grijpen op muziekles die ze in haar jeugd in Zwijndrecht had om ook zelf weer muzikaal actief te worden. Met succes, want vanaf 2020 bracht ze singles uit. Werkte met mooie producers en werd al snel ook in het buitenland gevraagd op te treden. Hoogtepunt was wellicht het voorprogramma dat ze verzorgde voor de legendarische Don Mclean. In 2022 verscheen haar debuut EP ‘before’. Slim met voorprogramma plaatsen bij onder andere Novo Amor, HAEVN, The Slow Show en Jonathan Jeremiah werd langzamerhand ook een eigen fanbase opgebouwd. Een jaar later bracht de zangeres haar tweede EP ‘after’ uit en trok met SYML en Jonathan Jeremih Europa in. Het is duidelijk dat Néomi ambities heeft en prima weet wat ze wil en dat op een kalme manier met heldere keuzen en een plan in gedachten vorm geeft. In 2023 stond ze ook al op Eurosonic / Noorderslag en Platosonic en een jaar later stond de zangeres weer op het podium van Coffee Company voor wederom deze combinatie.
De overgang van sad naar bad girl begon nog niet met het openingsnummer. ‘Skipping Stone’ was bloedmooi en erg intens. Gebracht vol met vragen en emoties was dit bijzonder gevoelig. Vocale steun kreeg Néomi van zangeres Fleur Stam die een erg mooie tweede stem had. Dat kwam ook terug in ‘if I wasn’t made for love’. Een hele fijne wat ijlere en hogere zang met een prima ingetogen begeleiding maakte het erg mooi. Nu en dan mocht Néomi nog wat meer aandacht besteden in het neerzetten van de nummers in haar intro’s. Ze mag nog best iets meer over wat haar inspireert voor de songs onthullen, maar is verder een prima prater op het podium. Het omslagpunt van sad naar bad lag letterlijk midden in de set. Steviger drumwerk kondigde de moodswing aan. De eerste twee liedjes was dan ook ouder materiaal, maar ‘Your Girl’ staat op het nieuwe album. Het was robuuster, sterke zang, waarin de zangeres veel mogelijkheden heeft en meer uptempo werd er uit een ander vaatje getapt. Dat bleef zo in het laatste nummer van deze showcase, het titelnummer van van de plaat ‘Somebody’s Daughter’. Uptempo was dit prachtig en gelardeerd met fantastische gitaaraccenten benadrukte het nogmaals dat we te maken hebben met een nieuwe Néomi die even impressionant is als de oude.