(foto: Hubl Greiner)
KÖLN/STEENDAM – Hanna Fearns staat aan de vooravond van haar Nederlandse debuut. De Duitse die zo thuis is in het Americana trad verbazingwekkend genoeg nog nooit op in ons land, daar waar ze in haar thuisland veel gevraagd is. Het zoeken naar het moment om antwoord te kunnen geven op de vragen is nog een hele puzzel. ‘Ik moet nu weg voor een optreden. Morgen heb ik twee optredens en ook nog TV“, maar met goede wil komt men ver. Aanleiding is het Nederlands debuut op het podium van Peter en Leni in Steendam. Dat staat voor 22 augustus op de planning.
‘Mijn platenmaatschappij Songs & Whispers heeft voor mij in augustus een tour van 3 weken geboekt om mijn nieuwe album ‘Sentimental Bones’ aan het publiek voor te stellen. Via de maatschappij is het contact met Peter en Leni tot stand gekomen. Dit concert is helaas het enige optreden in Nederland deze keer en ook mijn eerste optreden bij jullie uberhaupt. Ik verheug me daar erg op. Ik hoop dat mijn muziek ook bij hetb Nederlandse publiek aanslaat en dat ik in de toekomst vaker wordt gevraagd om in Nederland te spelen. Ik woon in Keulen, dat is werkelijk pal om de hoek!’
De muziek speelt een grote rol in het leven van Hanna Fearns. Al vroeg, want ze beschikt over een muzikale oma en een muzikale opa. „In mijn muzikale keuzen is de invloed van mijn oma van moederskant niet zo groot. Mijn oma zong voornamelijk klassiek. Duitse liederen en ze droeg gedichten voor zoals bijvoorbeeld den Erlkönig van Goethe. Ze was een voordrachtskunstenares. Ze heeft wel ons familieleven met haar muziek mooier gemaakt met bijvoorbeeld ook veel slaapliedjes. Ze had charisma en moed en was een ongewone en onaangepaste persoonlijkheid. Een Grande Dame met vuurrode nagels. Haar houding en kijk op de weereldheeft mij erg beinvloed. Vanuit mijn vaderskant heb ik veel invloed gehad van de Engelse en Ierse folkmuziek. Ik denk dat je deze folk invloed ook goed kunt horen in mijn muziek. Dat is ook de muziek die ik eerst zelf speelde. Ik ben begonnen met covers van Joni Mitchel, Simon & Garfunkle en Bob Dylan.“
Naast de familiare invloed was er nog een belangrijke steunpilaar in de vorming van de nog jonge Hanna. De Chileense muzikant Alavro Peña-Rojas was een regelmatige gast bij de ouders van Hanna Fearns waar hij graag een kopje thee kwam drinken. Peña-Rojas stond samen met The Clash-zanger Joe Strummer aan de basis van legendarische Pubrockband The 101’ers en streek vervolgens in Duitsland neer, waar Hanna Fearns als tiener al snel fan werd en met hem meeging naar de oefensessie met zijn band en de optredens. ‘Alvaro is ‘kompromisslos’ en een unieke muzikale persoonlijkheid. Hij is creatief en loopt over van de ideeenen ik denk dat het hem niets kan schelen wat een ander denkt. Bij hem draait het niet om de perfecte beheersing van het instrument maar om de kunst.
Genoeg muzikale invloeden dus voor Hanna Fearns, die uiteindelijk haar muzikale thuis vond in de Americana. „Ik hou van countrymuziek vanwege de eenvoud en de helderheid van die muziek. Drie cords en de waarheid, zoals men zegt. In Duitsland overheerst toch de mainstream popmuziek. Americana heeft nog wat wilds en ongerepts. Een stukje vrijheid. In de muziek gaat het vaak over eenzaamheid en tegenslag, zonder dat het jankmuziek wordt
De eerste stappen als artiest deed Hanna Fearns als lid van de formatie Easy Country. Uiteindelijk besloot De Keulense toch op eigen kracht verder te gaan. ‘Dat was een goede beslissing om solo verder te gaan. Ik ben nu niet afhankelijk van de plannen in het leven en de vele keren dat andere bandleden al anders afspraken hadden. „Een ieder moet zelf beslissen hoeveel tijd hij of zij wil investeren in zo’n band. Ik wilde er graag vol voor gaan en als soloartiest ben ik vrij om te beslissen hoeveel uren ik aan de muziek besteed. Aan de andere kant kost het je alleen ook heel veel moeite en kracht om alles alleen te doen. Ik ben dan ook in de wolken met Hubl Greiner de producent van mijn album ‘Sentimental Bones’ en het platen label Songs & Whispers. Die ondersteunen me optimaal. Mijn album wordt erg goed ontvangen. Ik krijg steeds goede recensies en ook enthousiaste reacties en positieve feedback. We moeten al de CD laten nadrukken. Daar ben ik super blij mee. Maar ik denk ook al verder. In 2016 is het de bedoeling dat mijn volgende album verschijnt. Sentimental Bones is net uit en eerst wil ik tijd investeren om dat album te promoten voor ik aan een volgend project start. Natuurlijk blijf ik bezig om aan nieuwe liedjes te werken. Op het moment zijn dat echter nog vooral schetsen van nummers. In Steendam ga ik natuurlijk de liedjes van mijn nieuwe album spelen op akoestische en elektrische gitaar. Wellicht neem ik ook de piano mee, maar ik speel ook ouder werk en en paar covers van mijn ‘Lieblingssängerinnen’ Lucinda Williams, Eileen Juewl en Eleni Mandell. Ik verheug me er enorm op.”