Loading...
Recensies 2022

Mascha’s Adventura of Rare Birds boeit met variatie

ZUIDHORN – Op een terras achter een woning aan De Gast in Zuidhorn vier jonge, hyper getalenteerde, jazz muzikanten en op het gras ervoor of onder een oude boom op stoeltjes, kleedjes of gewoon met de bips in de groene sprieten een genietend publiek. Jazz te Gast in Zuidhorn maakt dergelijke evenementen mogelijk op een prachtige locatie. De hele dag hadden diverse musici elkaar gevonden in het werk van de een of de ander of mooie improvisaties met verrassende resultaten. Bij dit samen zijn van kleurrijke jazzbirds lag het initiatief bij Mascha van Nieuwkerk. Een celliste die velen kennen van Podium Witteman, maar die naast klassiek werk ook in de jazz haar sporen heeft verdiend en onder andere oprichtster is van Fuse de huisband van het TV programma. Energiek en genre barrières omverwerpende baant ze zich een weg naar de top van de Nederlandse muzikanten. Met Fuse bracht ze inmiddels al een aantal albums uit. Naast haar op het podium ook de jonge Letse gitarist Ella Zirina die afstudeerde in Amsterdam en voorvrouw is van haar eigen trio en dit jaar winnaar van de Virtual Jazz Club-competitie. Fluitist Ketija Ringa -Karahona is ook afkomstig uit Letland en heeft ook Amsterdam als domicilie. Een muzikant die haast letterlijk in het oog springt als winnaar van de Keep an Eye Outstanding Talent Award 2021 voor haar werk met Jong Metropole orkest waarin muzikale talenten tot rijping kunnen komen. Daarnaast stond Ringa al in tal van ensembles en samenstellingen op mooie podia. Wat verstopt aan de zijkant tenslotte Jamie Peet, een slagwerker die door een vakblad voor percussionisten als Beste Jazzdrummer van Nederland werd uitgeroepen in 2020, maar net als zijn collega musici in dit avontuur ook iemand die graag buiten de gebaande jazz paden stapt en net zo eenvoudig funk of hiphop speelt. Het viertal had alle blad muziek op tafel gelegd en daaruit een keus gemaakt. De eerste keus was ‘Learn Know See’, een stuk van Ella Zirina die dan ook met haar gitaar het inzette, waarna het langzaam dankzij de andere muzikanten voller en voller werd en zo een mooie progressie kende waarbij vooral het energieke drumspel van Jamie Peet in het oog sprong. Van Nieuwkerk heeft een klassieke achtergrond en daaruit putte ze voor ‘Nr. 149’ uit een educatief stuk van Bartok, die hierin ook Midden-Europese invloeden heeft verwerkt. Een stuk dat bij meerdere mensen in het publiek een instemmende herkenning kreeg van: “Ja, dat heb ik ook nog geleerd.” Een mooie vlot stuk met een fijne fluit van Ketija Ringa. Met ‘Trois beaux Oiseau du Paradis’ van Ravel dat Mascha van Nieuwkerk vertolkte na de aanslag op de Bataclan in Parijs kreeg Van Nieuwkerk al eerder de schijnwerpers op zich en nu bracht ze het ook met veel gevoel in Zuidhorn. Dat deed ze solo, waarbij in het open karakter van een festival en de zonnige tuin het misschien niet die heel intieme uitvoering kreeg van toen, maar desondanks indruk maakte. Hier vierde stuk was een jazzy improvisatie met wederom en hoofdrol voor de cello. Een stuk dat een mooie donkerte en dramatiek in zich had. Van jazz, naar klassiek naar pop, in vijf nummers werden inderdaad de genre muren omver gesmeten met een ferme sloopkogel, want er werd afgesloten met ‘Grace’ van Yo-Yo Ma en Bobby McFerrin, waarin eigenlijk iedere muzikant nog wel even weer mooi aanbod kwam, van de drums in het intro tot de mooie accenten met de fluit. Het was een prachtige en zeer geslaagde reis door de genres, mooi en rustig aan één gesproken door Van Nieuwkerk. Wat mistte was misschien nog iets aan dynamiek op het podium met vier gezeten muzikanten, keurig op een rijtje, maar een kniesoor die daar op let met dergelijke mooie muziek.