Loading...
Recensies 2017

Kyla Brox heeft prachtige stem

SPIJKERBOOR – De grootste naam op de poster van het Veenbraand festival in en om ’t Keerpunt in Spijkerboor was van de Britse blueszangeres Kyla Brox. Brox die al eerder voor een optreden in de reguliere programmering van ’t Keerpunt stond had bij die gelegenheid dermate overtuigd dat ze was terug gevraagd voor dit bluesfestival. In gezelschapvan gitarist Danny Blomeley wist Brox uitstekend invulling te geven aan dit verzoek. Met ‘When We’re Alone’ gaf de zangeres uit Manchester niet alleen een verwelkomend, maar ook een zwoel begin aan haar optreden. Het vrolijke ‘Beautifull Day’ gaf aan dat het deze dag de zonnige kant van de blues voorop stond en met zichtbaar plezier voerde Kyla Brox haar publiek langs haar setlist dat voor een belangrijk deel uit nummers van haar nieuwe album ‘Throw away your Blues’ bestond. Voorbeelden hiervan waren ‘Change your Mind’ waarin Brox voor het eerst haar kwaliteiten als bespeelster van de dwarsfluit demonstreerde. Een geluid dat je niet direct aan de blues zou koppelen, maar dat wonderwel past in de liedjes van Kyla Brox. Het belangrijkste instrument van deze zangeres is echter haar prachtige soul en blues stem. Warm en diep met enorm bereik en zeggingskracht. De zang werd gematched door het gitaarspel van Blomeley diezich zelf overtrof deze middag en geïnspireerd, intens, maar dienstbaar de snaren beroerde. Ontspannen en met plezier stond het duo op het podium om het publiek niet alleen te vermaken, maar ook nadrukkelijk te betrekken bij de show met meezingen, fijne verhalen en op alle andere manieren. Hoofdmoot bleef uiteraard de muziek, In een prima afwiseling werden mooie nummers als ‘Call My Name’, ‘Honestly Blues’ en ‘Road Home’ gebracht met steeds een eigen identiteit. Er was ruimte voor de helden van Kyla Brox. Eerst werd Etta James met een lied geëerd. Een prima uitvoering van ‘Mine at Last’, bekend van de zangeres volgde en even later kwam de spotlight op Nina Simone met een humorvolle ‘Do I Move You’ met Blomeley die de zaal voorging in de yeahs om Brox tevreden te stellen. Op verzoek van uitbater Willem Dijkema zong Brox als toegift ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen. Een lied dat sinds het overlijden van de Canadese songwriter te pas en te onpas word gecoverd. De versie van Brox valt in de categorie te pas. Het was jammer dat de zangeres niet haar volledige band had meegebracht. Maar met de volledige inspanning van haar gitarist en de pracht van haar stem was toch duidelijk dat deze hoofdact één van die jonge Britse bluesartiesten is met veel mogelijkheden.