Loading...
EurosonicInterviews 2021

High Hi wil de Vlaamse klei ontstijgen

ANTWERPEN – In eigen land heeft Noise Pop of Eclectische Indie pop, what’s in a name, trio High Hi eigenlijk niet over succes te klagen. Al in 2014 werden met de selectie voor de nieuwe lichting en een finale plek in Humo’s Rock Rally de eerste accolades behaald. Een jaar later pikte de Britse BBC hen al op en toen moest het eerste album ‘Hindrance’ nog verschijnen. Nu is het tijd om de oversteek naar het grote Europese publiek te maken voor gitariste en zangeres Anne-Sophie Ooghe, op drums en zang Dieter Beerten en bassist Koen Weverbergh. Het management laat in de PR papieren dan ook duidelijk weten dat het vinden van een Europees boekingskantoor met uitzondering van de Benelux prioriteit nummer één is bij de deelname aan Eurosonic. “Met een donker, energiek geluid dat heel goed het product zou kunnen zijn van een huwelijksnacht tussen 80ies indie pop en 90ies shoegazerock, heeft dit Antwerpse powertrio veel ogen en oren geopend. En niet alleen in België”, afficheert het Groninger Showcase festival deze Belgische digitale gasten. Digitaal zoeken we ook Dieter Beerten op die in zijn studio de tijd neemt en honderduit aan het vertellen slaat.

“We zijn alle drie opgegroeid met muziek, onze ouders waren toen wij klein waren veel met muziek bezig. Die van mij waren vooral bezig met evergreens, nummers uit de jaren 60, 70 en 80. Ze hadden een zanggroep of koor, Koen de bassist zijn ouders zaten er ook bij. Het was echt een muzikaal bad, maar dan gaat het echt over oudere nummers zoals the Mama’s & The Papa’s, ‘Silence is Golden’ van The Tremeloes, Fleetwood Mac dus heel veel, echt oudere muziek” duikt Dieter Beerten in zijn muzikale herinneringen om boven te brengen waar zijn belangstelling vor de muziek vandaan komt. “Anne-Sophie had ook mensen om zich heen die veel met muziek en veel met dans bezig waren. We hebben alle drie zo’n muzikale achtergrond. Ik denk dat voor ons, allez, zeker voor mijzelf is dat zo, altijd het ultieme doel geweest iets met muziek te doen. De uiteindelijke doorslag om artiest te worden. Oei dat is ee moeilijke vraag. Ik denk dat belangrijk is het moment dat mensen die net per se vrienden zijn de muziek goed gaan vinden. Dan komt het besef; misschien kan dat wel. Maar daarvoor is……, ja artiest is een breed woord hé. De meeste mensen worden als artiest geboren, maar verliezen het na een tijdje.”

Als we toch in de historie peuren, pakken we gelijk de oorsprong van High Hi erbij. “We hebben op dezelfde school gezeten. Ik was al met Koen muziek aan het maken. We hebben Anne-Sophie leren kennen en van het een kwam het ander en dat klikte heel goed. In het begin was het heel af en toe muziek samen spelen. Pas in 2014 is de doorstart gemaakt naar heel veel en intensief samen spelen.” Dan de sound of genre, de Noise Pop of Eclectische Indie pop in zover de sound van High Hi valt te vangen in een paar woorden. “Het genre dat we hebben gekozen, hoewel dat eigenlijk geen bewuste keuze was, is heel harmonieus, heel harmoniërend, Er zit een Fleetwood Mac ding in, maar ik hoor ook veel mensen ons vergelijken met Arcade Fire. Ik luister daar ook veel naar. Shoegaze luisteren we samen veel naar, iets waar veel lagen over elkaar zitten en een beetje verzadiging, daar houden we wel van. Een beetje een tapijt van alle sounds, dat heb ik altijd leuk gevonden”

Snel gaat het door naar songwriting. Een onderwerp dat duidelijk de interesse heeft van Dieter Beerten die er ook rustig de tijd voor neemt om hier over uit te wijden. “Het begint vaak bij mijzelf. Ik maak de eerste melodielijntjes en dan knutsel ik die thuis in Logic, zeker nu met de lockdown. Dat is vaak nog niet zo heel erg goed. Dan komen Anne-Sophie en Koen erbij. Anne-Sophie die speelt gitaar en zingt, Koen speelt bas. Dat maakt dat het meer stuur krijgt en meer lagen en meer gewicht, meer partijen die beter kloppen. Uiteindelijk schrijven we, zeker in die laatste fase. Alles samen. In het begin, de eerste ideeën ontstaan vaak bij mij, maar dat breidt op deze manier snel uit. De onderwerpen voor de liedjes, ja dat kan alles zijn. Dat zijn niet eens altijd echt onderwerpen. Ik denk dat ik wel altijd naar de maatschappij kijk voor bewegingen in de wereld en dat probeer ik te vertalen in teksten, maar soms zijn die wat te abstract dus ik heb op ‘Firepool’, ons nieuwe album, geprobeerd iets meer te schrijven over dingen die concreter zijn. Bijvoorbeeld ‘Daggers’ gaat over een relatie die op zijn eind loopt op een slechte manier, dat is iets waar ik vroeger nooit over schreef.” Intrigerend is de omschrijving meekreeg in de bio van de band. “Luister naar High Hi’s doorbraakalbum Firepool uitmaart 2020, gevat door Daan Schepers (Warhola, Bazart, Eefje de Visser), en stel je een natte woestijn in zwart en wit voor”, citeren we Eurosonic. Dieter Beerten legt het uit. “Een natte woestijn en zwart en wit daar bedoel ik mee een woestijn is heel lush, wild en heel warm en dat nat maken, dat maakt het ook wat somberder misschien, maar ook zo leggen we weer lagen over elkaar. Die zwart en wit is dan omdat wij toch vaak donkerder zijn dan normale popgroepen. Er is toch altijd een melancholie aanwezig. Dat vind ik ook heel belangrijk, zo ben ik allesinds en voor de rest kan ik niet spreken, maar das wat ik vind. Die openheid en wijdheid dat ik die opzoek en veel lagen, dat vind ik heel tof. We wilden met ons nieuwe album ‘Firepool’ graag door meerdere mensen beluisterd worden. Ons eerste album had wel wat gedaan, maar totaal niet wat ‘Firepool’ heeft bereikt. We hadden niet een plaat opgenomen, zeiden veel mensen maar een verzameling van singles, korte nummers voor de radio en zo gemaakt, maar dat was totaal niet de bedoeling. We zijn echt vertrokken op dezelfde manier al we ‘Hinderance’ zijn begonnen te schrijven, namelijk we gaan nummers maken en enkel de manier van opnemen met Daan Scheppers die bij Bazart heeft gespeeld en veel productie doet is anders. Dat we met hem hebben gewerkt was eigenlijk meer in de studio en daar waren geen taboes Als we iets leuk vonden klinken hebben we het ook gebruikt. We zijn maar met drie dus hebben we af en toe toch maar een synth gebruikt en veel meer gitaarlijnen over elkaar terwijl dat eigenlijk niet gaat live, maar we wilden meer een echt werk maken en als dat toevallig negen nummers van drie minuten zijn, dan is dat maar zo. Het is heel fijn dat we ermee op de radio komen, maar daar hebben we ze niet per se voor geschreven, hoewel we blij zijn dat er nummers op de radio te horen zijn, het heeft ook wel een radio structuur. Er is al een vervolg of tussen EP in de maak, we zijn allemaal nummers aan het schrijven, misschien dat we ook wel eerder met een album komen, ik weet het nog niet. Dat is allemaal nog in de steigers”, denk hij na, “ja dat is het juiste woord.”

Corona maakt het lastig. Een album uitbrengen en je voorbereiden op Eurosonic stelt zo zijn speciale eisen. “Ja dat klopt en wij hebben er naast nog een job. Dat hebben deze tijd er naast gedaan, maar ook veel muziek. Het is allemaal niet zo makkelijk. Het liefst zouden we ons geld verdienen met muziek, maar omdat wij nog niet waren doorgebroken voor 2020, hadden we nog allemaal een jobke en dat zijn we nog even blijven verder doen. We hebben wel een aantal concerten gegeven deze tijd. Dat hebben we allemaal wel omzichtig gedaan natuurlijk, maar dat zijn van die social distancing concerten en die voelen niet hetzelfde. Voor Eurosonic hebben we ons voorbereid, ja iedereen moest een sessie insturen, daar hebben we geprobeerd het beste van onszelf te geven. Ik hoop dat dat zo overkomt, wij zijn content met het resultaat. In een depot is dat doorgegaan en ik denk wel dat we heel content kunnen zijn.” We informeren of er ook nog positieve kanten aan deze periode zitten, meer inspiratie en rust bijvoorbeeld? “Ja, ik weet dat niet goed. Ik heb het gevoel dat iedereen stilstaat. In het begin was dat even zo, maar ik word er meer onrustig van dan dat ik er kalmer en helderder van wordt. Ik vind dit turbulenter dan het normale leven.”

We keren terug naar de plannen voor Eurosonic. We beginnen met de doelstellingen van High Hi en het team er omheen. “We willen op betere plekken spelen, voor meer volk op verdere plaatsen, Meer mensen bereiken met de muziek”, klinkt het met passie. “Daarover gaat Eurosonic voor ons en als we mensen kunnen overtuigen en die willen meewerken aan die dromen, die doelstellingen van beter, verder en meer, dan ja dan willen we graag samenwerken. Internationaler gaan is altijd een doel voor ons geweest. We merken dat veel mensen blijven steken in de Belgische of Vlaamse klei, wat ik ook snap, want het is een fijne concert omgeving, Al die podia zijn ongelofelijke goed geëquipeerd en dat is ook in Nederland zo. Daar zijn fantastische concertzalen met heel vriendelijke mensen. Als je verhalen hoort over hoe het er in Londen aan toe gaat……. Ons schrikt dat niet af, we hebben zin om meer avonturen aan te gaan. We blijven echt ook naar het buitenland kijken. Ik denk dat de meeste mensen dat wel willen, maar na een tijd zijn vastgeroest in eigen land, wat ik ook best snap, maar dat is niet wat wij ambiëren.” Dan omschrijft hij tenslotte de inzending. “De wow factor zullen we nooit gebruiken. We hebben ingezet op het wat wildere, wat meer camera’s en wat meer hoeken. Ik denk dat het een beetje chaotische bedoening gaat zijn, maar dat is wat we willen, omdat onze muziek heftig is mogen de beelden ook best heftig zijn. Muzikaal gaat het drie nummer zijn, waarvan er zeker een paar hopelijk voor sommige mensen bekend in de oren klinken en mensen die ons nog niet kennen, die moeten we deze eerste keer overtuigen. Als artiest kijk je er anders tegen aan dan een manager of een publisher. Wij willen gewoon volle bak spelen en dat zo goed mogelijk proberen over te brengen in een digitale stream en das niet makkelijk”, besluit Dieter Beerten van High Hi. De showcase van de band zal op 14 januari te zien zijn.