Emmylou Harris, Ry Cooder en Ryley Walker, die hebben Hayley Sabella allang ontdekt. Zij vroegen de Amerikaanse Indie-Folk artieste om met hen op tour te gaan. Dat zijn niet de minste namen waarmee de Amerikaanse, maar in Nicaragua opgegroeide, Sabella kan prijken als aanbeveling. En Harris, Cooder en Walker hebben groot gelijk. Op alweer haar derde album overtuigt de zangeres bijzonder in een retrospectieve en intieme, maar open plaat over verandering en acceptatie. Haar warme stem draagt daar absoluut aan bij. ‘Flew the Nest’ is het derde album van Haley Sabella. Haar doorbraak heeft ze vooral te danken aan haar tweede album, het onvolprezen ‘Forgive the Birds’, nadat ze eerder het album ‘King Solomon’ uit 2014 uitgaf en in 2012 debuteerde met de EP ‘Farm Fingers’. Voor dit album hernieuwde ze de samenwerking met Daniel Radin van bummer-pop band Future Teens, waarmee ze eerder ook ‘Forgive the Birds’ maakte als producent. Sabella omschrijft zichzelf als “singer-songwriter / locale boer / waarheidszoeker / onafhankelijke vrouw / sukkel”. Die laatste omschrijving komt nu en dan langs in de teksten, maar de andere eigenschappen helpen dit album te vormen. Ze bewijst een uitstekende singer-songwriter te zijn, die zich laat inspireren door de seizoenen en het landschap. In haar liedjes spaart zichzelf en anderen niet en bewijst zich inderdaad als een warme, maar zelfbewuste dame die, soms schoorvoetend, haar weg door het leven zoekt en daarbij accepteert dat ze soms struikelen kan, maar altijd weer op staat en verder zoekt. Letterlijk haast, want de inspiratie voor dit album kwam in 2019 nadat ze een bus had gerestaureerd en op een rondreis over het Noord-Amerikaanse continent vertrok in dat transportmiddel. Echter, de bus ging al snel kapot, maar het werk was gedaan, want tijdens de letterlijke trip, had Sabella de figuurlijke reis geschreven. Die reis, zoals vastgelegd op het album begint direct erg mooi en rustig verhalend in ‘Ordinary’, wat absoluut geen doorsnee liedje is, maar nieuwsgierig maakt naar was Sabella nog meer te bieden heeft. Het is een liedje over hoe dromen in de praktijk vaak lang niet zo opwindend zijn. Haar rustig opgebouwde melodische liedjes nemen je kalm bij de hand. ‘It Was There’ is indrukwekkend. Een rustig en krachtig nummer over hoe je de regie over je eigen ervaringen moet houden en zo over je leven. Het is een nummer dat ook op single is verschenen, even als het titelnummer, waarin ze aan de hand van ervaringen en beelden moet concluderen dat hoe graag je sommige dingen wilt verklaren, er soms geen verklaring voor is, maar dat het geen rem moet zijn. Een zeer prettig rustig folky nummer met poëtische tekst en mooi vioolspel. De teksten van Sabella zijn sowieso erg mooi, net als de onderwerpen die ze breder trekt dan alleen haar eigen beleving. Eén van de hoogtepunten is absoluut het heel fijne ‘Sorrow Joy’, waarin wederom poëzie hand in gaat met een fijne song. ‘Cape God’ is dat wat grootser opgezet en eigenlijk zou het album nog één of twee van dergelijke liedjes kunnen gebruiken. ‘Imaginary Sunshine’ en ‘Windy’ zijn verbonden. De eerste onderzoekt haar geloof, de tweede is een gebed voor zekerheden en emoties kunnen voelen, zonder direct daaraan een oordeel te verbinden. Dat doen we in dit geval echter wel, want het is een voortreffelijke plaat die Hayley Sabella heeft afgeleverd. Rustig luisterwerk met diepgang.
Hayley Sabella – Flew the Nest
