LEEUWARDEN – De meeste kinderen kennen het wel; de musical in de laatste klas van de basisschool. Schitteren voor de ouders, opa’s en oma’s en andere belangstellenden. De meeste scholen hebben dan een musical uit het boekje. Handig en je hoeft alleen maar de zaken in te studeren. Op de school van Hannah Hoogsteen pakten ze het anders aan. Leerlingen, waaronder de Friestalige singer – songwriter schreven mee met de liedjes. Dat raakte een gevoelige snaar bij de jonge artieste. Al snel leerde ze ukelele en piano en bekwaamde zich als zangeres, onderwijl zich ook steeds meer haar songwriters capaciteiten aan het ontwikkelen. Het resulteerde in een opleiding studie aan de Academie voor Popcultuur.
Hannah Hoogsteen drukte voor het eerst echt haar gezicht tegen het venster met haar deelname aan ‘Liet’. Op dit songfestival maakte ze indruk en met een derde plek reikte de zangeres hoog. Daarnaast liet ze zich horen bij de Kleine Prijs van Fryslan. Niet altijd schreef en zong ze in het Fries. Eerder schreef ze jazzy Engelstalige nummers, maar de laatste tijd omarmt ze haar Friese roots. Dat moet gaan resulteren in een album, waar momenteel aan wordt gewerkt. Het Fries Straat festival is dan ook een prachtige gelegenheid om ook een groter publiek, dat wellicht nog niet met haar werk bekend is, te bereiken en daar maakte Hoogsteen het meest van met een prima show.
Voor de mensen die inderdaad nog niet met haar bekend waren, was het eerst even de oren spitsen. Wie niet vooraf wist dat ze in het Frysk zong, of de buisluiter had gelezen, maar spontaan bij de Jacobijnerkerk aan kwamen slenteren om te kijken wat voor vertier het festival te bieden had op het podium zal het even omschakelen zijn. Al snel stonden echter alle antennes en oren goed afgesteld. Even te voren zat de zangeres nog met haar begeleiding lekker te genieten op een bankje voor het podium te wachten tot het haar tijd was. Op het moment dat ze het podium betrad zette ze op ukelele ‘Staar Nei Mij’ in. Rustig en een beetje kabbelend, maar met direct erg mooie zang was dit een vertelling over de liefde, maar niet de grote alles verterende passie, maar die kleine tinteling, die nog kan wegebben, maar ook kan ontbranden in grootse liefde. Slim had Hoogsteen haar set opgebouwd rondom die liefde, want ‘Tegearre begjinne’ pakt het verhaal weer op als het, althans van haar kant serieus is, maar het onderwerp van haar affectie nog wat meesleept en nog niet helemaal in de pas loopt met haar gevoelens. Een nummer dat ze prachtig in de emotie weet te brengen en waar de urgentie van haar gevoelens prima in wordt vertolkt, hoewel dit ook best nog wel wat mag worden aangezet. Eindelijk, eindelijk valt dan het kwartje en wordt de vraag gesteld in ‘Mien Antwoord’. Een prachtige song, waarin het tempo omhoog gaat en vlot en catchy, uiteindelijk de zangeres er zelfs een meezinger van maakt. Het contact met het publiek is een sterk punt van Hoogsteen. Ze weet wat ze wil vertellen, neemt daar rustig de tijd voor en doet dat met humor in mooie introducties, waarbij de verhaallijn die ze volgt een fijn houvast is. Iedere toeschouwer zal begrijpen waar het verhaal heen gaat, met één die voorop loopt en de ander die moet bijbenen. Het wordt ‘Moeilijk’. De artieste verruilt haar ukelele voor de toetsen in dit donkerdere nummer, waarin blijkt dat de relatie bij hem geen prioriteit heeft en moedertje natuur helpt een beetje mee bij deze cycloon van emoties, door de bladeren voor het podium in een mini tornado omhoog te laten dwarrelen. Uiteindelijk wordt het wel uitgesproken, maar in het laatste nummer op het goed makertje dat ze van hem kreeg, de toetsen, eindigt ze traag en donker met de conclusie dat ze niet samen doorgaan. Geen happy end in het verhaal, maar wel een prima optreden, hoewel er best ook wat te zeggen valt voor een blijer einde, maar moet dat liedje wellicht nog geschreven worden door Hannah Hoogsteen.