LEEUWARDEN – Nederlandse artiesten die helemaal in het Noorden optreden hoor je vaak verzuchten dat ze er zo’n verre reis voor hebben gehad, dat ze wel een uurtje of zelfs anderhalf uur in de auto hebben gezeten. Dat zal je niet horen bij Lotte Walda. De singer songwriter uit het Limburgse Heerlen had zich 5 uur lang overgeleverd aan de grillen van de Nederlandse Spoorwegen, niet eens wetende dat ze als beloning mocht optreden op zo’n fantastisch mooie locatie. Inderdaad, tijdens Troubadour Treffen lag het koepelpodium met zijn omgeving er op zijn alle schoonst bij. Een bonus voor Walda, die echter sowieso dankbaar was dat ze was uitgenodigd voor het festival. Een bonus ook voor de toeschouwers, want wat maakte de Limburgse er een optreden van dat paste bij de gelegenheid en locatie en wat werd dat met weinig middelen, heel erg mooi. Overigens geen wonder, want voor haar nieuwste album heeft de artieste zich laten inspireren door de natuur en in de groene kathedraal die het podium in de Prinsentuin op zo’n zomerse dag vormt, is de mens maar nietig in vergelijking met al dat groen en blauw in de meest prachtige schakeringen. Dat album, ‘Dragonfly’, verschijnt in september en is de opvolger van haar succesvolle plaat ‘Sunflower’. Ooit begon de muzikale loopbaan van Lotte Walda op de Sint Servaasbrug in Maastricht. Als straatmuzikante bekoorde ze haar publiek en in de loop der jaren stond ze met haar gitaar op menig straathoek in de hele wereld, maar toerde ook met een ster als Melanie. Haar muzikale voorbeelden zijn de singers en songwriters uit de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Dat bleek al snel in het optreden, want nadat ze van start was gegaan met het rustig verhalende ‘Good Old Days’ bracht ze een ode aan Joni Mitchell door diens ‘Big Yellow Taxi Cab’ te brengen. Joni Mitchell zingen vormt altijd een uitdaging voor mensen die de liedjes coveren van deze legendarische songwriter. Het zijn liedjes die moeilijker zijn om uit te voeren dan ze lijken en vaak is een Mitchell cover een teleurstelling, maar niet bij Lotte Walda die deze overbekende song, niet alleen prachtig in een eigen versie bracht, maar ook echt de zang stem heeft omdat te kunnen. Goede keus ook, omdat het een wat vlotter nummer was en in de setlist opbouw mooi tot zijn rechtkwam tussen het openingsnummer en het rustige ‘Bag Full of Dreams’. De zangeres kondigde aan dat ze foldertjes bij zich had voor wie de presentatie van het nieuwe album wilde bijwonen. Een mooie aandachtstrekker, maar de beste reclame was toch het liedje ‘I Wonder’, dat op dat nieuwe album staat. Een prachtig nummer, met erg sterke zang en een donkere en toenemende urgentie, was dit een hoogtepunt en kwamen veel toeschouwers al even informeren of ze dat nieuwe album al bij zich had. In haar zang blinkt Walda uit. Heel flexibel en helder en uitstekend te verstaan, maar ook mooi in de emotie als dat nodig was. In bijvoorbeeld ‘Out of the Circle’, enkele jaren geleden al door haar geschreven was dat bijvoorbeeld het geval, met een positieve vibe, maar met een slag om de arm. Via de meezinger ‘Language of the sun’, waarbij ze de uitleg over het meezingen wel erg gecompliceerd maakte werd het tijd voor het laatste gedeelte van het concert. Das was fenomenaal. Het stevige en krachtige ‘Move Mountains’ was erg mooi en toonde weer een andere kant van de zangeres. ‘Ancient Wisdom’ even wat rustiger als spring plank voor de twee prachtige afsluitende nummers ‘The Old Bridge’ en ‘Let it Flow’, waarin ze nog één keer haar aansprekende zang kon etaleren. Wat je van ver haalt is lekker en spreekwoorden zijn er niet voor niets. In dit geval bleek dat volledig te kloppen met een uitstekende artieste, prachtige songs, een rustige uitleg en een publiek dat aan haar lippen hing. Dankbaar stapte Lotte Walda weer in de trein en zonder klagen ging het vijf uur over het spoor weer terug. Reizen en muziek delen op zo’n mooie plek, dat is geen opgave, dat is een cadeautje.
Geen treinreis te ver voor Lotte Walda
