Loading...
Recensies 2015

Feestelijk de nacht in met The Dustbowl Revival

VEENHUIZEN – Op de akoestische klanken van ‘When the Saints go Marching in’ danste het publiek de nacht van Veenhuizen in na een avond vol feest met The Dustbowl Revival in Coco Maria / Roots on the Road. De eerste mooie zomerse avond werd aangegrepen om het eerste Europese concert van de Californische formatie te organiseren op een buitenpodium. Een gulden greep, want zo konden veel meer mensen van de Amerikanen genieten dan in de zaal van het complex. ‘The Saints’ marcheerden pas na een lange en mooie muzikale avond. Vanaf een uur of acht tot over elfen met slechts een half uurtje pauze gaf The Dustbowl Revival kwalititief en kwantitatief meer dan waar voor het entree geld. Die avond begon met het feestelijke ‘Ballad of the Bellhop’ en de stichtelijke, maar aanstekelijke, gospel klassieker ‘John the Revelator’ sterk, met daarna even een klein dipje met een bluegrass nummer dat wat minder uit de verf kwam en waarin ook de samenzang tussen Zachary Lupetin en Liz Beebe die de rest van de avond voortreffelijk was even niet paste. De vele prachtige liedjes die daarna nog werden voorgeschotel maakten dat het een ‘minor hick-up’ was. Indruk maakte het feestelijke ‘Hey Babe’ met een fijne contrabas solo van James Klopfleisch en de ‘Folsom Prison Blues’ van Johnny Cash, waarmee met een feestelijk edoch serieuze noot het eerste deel werd afgesloten en op publiek verzoek werd het tweede deel hervat met wat het dichtst bij een Murder Ballad kwam uit het repertoire van The Dustbowl Revival ‘Riverboat Queen’ met de vocale hoofdrol van Liz Beebe en een prachtige hervatting van de avond. Veenhuizen had tevens de premiere van het nieuwe album van de formatie welke in juli verschijnt. Van dit album kwamen mooie liedjes als ‘Bright Lights’ en ‘het schitterende ‘Cherokee Shuffle’ langs. The Dust Bowl is de Amerikaanse melting pot op muzikaal gebied. Liedjes met een ‘old feel’ zoals ‘Down by the River Side’ of eigen geschreven liedjes met het gevoel van de jaren 30 en 40. De band leunt muzikaal voor hun klank op de blazerssectie met de Zweedse import Ulf Bjorlin op trombone en Matt Rubin op trompet. Met Beebe en Lupetin heeft de band twee uitstekende zangers en frontmensen. Op de andere vleugel dekten Daniel Mark op mandoline en Connor Vance op viool de zaak zeer adequaat af. Josh Hefferman bleek een hardhitting drummer en Klopfleisch een bescheiden bassist. Op het einde werden de muzikale kwaliteiten van de individuele leden nog even onderstreept met een solo van ieder. Een deel van het concert dat best ingeperkt mag worden, want nu duurde dat wel erg lang. Met het titelnummer ‘Lampshade On’ werd een avond vol soul, latin, bluegrass, blues, gospel, swing afgesloten, voor de band nog even terugkeerde voor het toegift, met elkaar voor het podium. Europe get ready to party.