GRONINGEN – Het uitspreken van ambities gaat Esther de Jong steeds eenvoudiger af. De kant van haar persoonlijkheid die haar in O’Kutjes deed belanden komt ook steeds meer op de voorgrond nu ze haar solowerk met haar Nederlandstalige dagboekliedjes weer volop op pakt en daarmee de openingsact was tijdens dag twee van Preipop bij studentenvereniging Cleopatra in Groningen. Her en der sluipt er wat brutaliteit op een goede manier in haar optredens. Dat was onmiddellijk te horen in ‘Meters Diep’. Nog nooit hoorden we de kracht en overtuiging waarmee dit liedje werd gebracht. Het maakte een mooie opening aan dit concert, waarbij achteraf werd geconstateerd dat het bij een optreden tijdens Preipop, nog nooit zo stil was. Was er geen dissonant? Ja toch. De entree deur kraakte vervaarlijk elke keer als zich nieuw publiek binnen schuifelde om van De Jong te komen genieten. Hulde aan de organisatie die binnen drie nummers een potje met smeerolie had geregeld en de deur resoluut het zwijgen oplegde. Erg prettig, want Esther de Jong is één van die artiesten die vanaf het podium weinig ontgaat en met haar ogen persoonlijk het contact zoekt met haar toeschouwers en die ogen waren elke kraak weer bij de deur. Ze liet zich er in haar liedjes verder niet door afleiden. De Jong klassieker ‘Haas’ was als vanouds gevoelig in de 2.0 versie met effecten en ‘Van Mij’ is één van die liedjes met een typische De Jong twist met een omdraaien van de rollen, waarbij ze begint in welhaast een slachtoffer rol, maar als het liedje krachtiger wordt kun je steeds meer vraagtekens stellen bij die rol. Dat stijlmiddel gebruikt ze vaker en zorgt voor dreiging en verwarring. Had de Friese dagboekliedjes schrijfster net op het toneel de mooie vondst bedacht dat ‘Ik ben kapot’ de fraaie subtitel ‘maar de deur niet’ deze avond verdiende antwoordde de Preipoporganisatie dat dit niet meer correct was. Het is overig een raadsel waarom dit liedje niet hoog scoort in de Begrafenis top 10. Zelden is er een liedje geschreven dat een aftakeling en nakend einde zo treffend wist samen te vatten in een paar luttele minuten. Ook een liedje dat wint aan kracht en distantie. Erg mooi was daarna ‘Verspilde Tijd’. Sterk sprak Esther de Jong haar liedjes aan één. ‘Vitrine’ bijvoorbeeld waarmee ze een voorstelling in voorbereiding heeft, maar waar ze al een poosje in de conceptfase zit, omdat dit liedje en onderwerp zoveel facetten heeft. En ‘Dwalen’, ja dat kan overal overgaan. “Pannenkoeken bijvoorbeeld,” verraste de zangeres ook zichzelf wat resulteerde in een slappe lach bui en achteraf de constatering: “Als ik op Pinkpop sta, doe ik hem precies zo.” Jan Smeets, mocht je nog een gaatje hebben in de programmering…. Esther is beschikbaar en zeker de moeite waard. Heel Limburg stil en aan de lippen gekluisterd van deze zangeres.. Tot dan toe waren het uitsluitend vertrouwde liedjes. Is dat erg? Nee, niet bij Esther de Jong die zoveel lagen en facetten in haar liedjes heeft en elke keer weer een klemtoon anders weet te leggen, waardoor je weer nieuwe dingen ontdekt in een liedje dat je al veel vaker hebt gehoord. Haar werk voor andere bands, tegenwoordig toert ze ook met Tolls en andere projecten vragen veel van haar tijd. Toch was er ook vers werk, dat had ze tot het laatst bewaard met het indrukwekkende ‘Alleen Dan’ met als werktitel nog op de setlist genoteerd als ‘Krabben’. Het meest doorsnee liedje ‘Pa Pa Power’ had ze tot het laatst bewaard. Wat is Esther de Jong toch een fijne en originele artieste. Preipop en Pinkpop, het lijkt al op elkaar en waarom niet in een jaar waar er toch al wordt gefluisterd over grote ontwikkelingen rondom Esther de Jong. Klein zeurpuntje dan nog. Ze had de microfoon erg laag staan, waardoor ze er naar toe moest buigen en daarmee haar zingen net wat beperkt.
Esther de Jong oefent voor Pinkpop tijdens Preipop
