Met veel enthousiasme kondigden Cicada Rhythm tijdens hun laatste Nederlandse visite in VanSlag Borger bij een Roots on The Road concert hun nieuwe album aan. Die geestdrift, toen verwerkt in een aantal nummers van het album, blijkt nu ‘Everywhere I Go’ er is terecht. Het is een fraai album en vooral de zang van bassiste Andrea DeMarcus die samen met gitarist David Kirslis de kern van de formatie vormt, stijgt af en toe tot grote hoogte. Schitterend is het bijvoorbeeld in ‘America’s Open Road’. Niet geheel toevallig was dat ook het nummer waarmee ze in Borger destijds ook het publiek voor zich wonnen na twee liedjes van hun ongetitelde debuutalbum. DeMarcus blijft aan zet in het mooie ‘Even in the Shallows’, dan mag David Kirslis laten horen dat hij ook een sterke zanger is in ‘Shake Up’. Beide hebben erg fraaie, maar zeer kenmerkende stemmen. Stemmen die beide erg bevallen en het muzikaal sowieso mooie album nog even een plateau hoger tillen. Muzikale is de algehele noemer roots, maar dat is dan ook algemeen, want allerhande invloeden doen zich gelden in de sound. Klassiek, jazz, blues, pop, alles komt langs en je schuift van het één in het ander. Typisch Americana is een prachtig nummer als het door Kirslis gezongen ‘Roses by My Side’, maar op andere momenten is het echt een rockband of zelfs klassiek, de invloed van de klassiek getrainde DeMarcus. Het geeft Cicada Rhythm een eigen smoel. Opmerkelijk, want het album is op verschillende tijden en in verschillende studio’s opgenomen en heeft met Kenneth Pattengale (Milk Carton Kids) en Oliver Wood (The Wood Brothers) zelfs twee producers. Gevarieerd, maar desondanks is alles erg mooi samengekomen in een fraaie tegendraadse en soms opstandige eenheid. Hoe mooi en goed de liedjes ook zijn, Cicada Rhythm zal niet voor iedereen direct gesneden koek zijn. Daarvoor zijn gebruikte de invloeden te groot. In een nummer als ‘Out Alive’ zit je tegen de psychedelische jaren 60 rock met een The Doors orgeltje aan. Toch is het aan te raden om je over te geven aan Cicada Rhythm, want in nummers als ‘Kaleidoscope Rose’, ‘Where The Dogwood Dies’ en ‘Back Home’ wordt alleen maar bevestigd dat hier toch een zeer opmerkelijke plaat is afgeleverd.
Cicada Rhythm – Everywhere I Go
