De Catalaanse wereldreizigers van de Bitácura Folk Rock Fusion deden onlangs Groningen aan tijdens Winterwelvaart. Dat deden ze onder andere ter promotie van hun laatste EP. Op deze uit vier nummers bestaande EP is het jazzy ‘Open Door’ waarmee het gezelschap begint de vreemde eend in de Catalaanse bijt. Een instrumentaal nummer dat totaal afwijkt van de rest van de EP en je flink op het verkeerde been kan zetten voor wat volgt. Bitácora Folk Rock Fusion bestaat uit Seba Milonga op gitaar en Yone Herrera die cajón en melódica speelt. Hun uitvalsbasis is Barcelona, maar hun wortels liggen in Spanje en Argentinië. Reden genoeg voor een mooie fusion. Wat airmiles betreft heeft het duo niks te klagen, want er wordt veel opgetreden in zowel Zuid-Amerika als Europa en recent werden naast Groningen ook Indonesië en Mexico aangedaan en al deze invloeden gebruiken Seba Milonga en Yone Herrera om hun muziek verder te slijpen. Op deze korte EP, amper tien minuten, geven vooral de laatste drie nummers een mooi beeld van wat je kunt verwachten van het duo. De vergelijking met de Spaanse helden van Manu Chao zal vaker gemaakt zijn in deze vermenging van stijlen. Vooral ‘Buenas y Malas’ brengt de vergelijking in beeld. Heel fijn nummer in de geest van. Toch heeft Bitácora Folk Rock Fusion een eigen stijl. Vooral de harmonieën zijn aansprekend, maar muzikaal is het fraai en sterk. De melodica heeft vaak een hoofdrol en Herrara weet daarmee wat extra’s toe te voegen. Temperamentvol en melancholisch is ‘Sin Saber Que Me Espera’ om dan af te sluiten met het bluesy ‘Blues de la Armistad’. Tijd voor een volledig album van deze band.
Bitácora Folk Rock Fusion – Bitácora
