Loading...
Albums

Banjo Nickaru & Western Scooches – Get Us Out Of Fear Land

‘Soar’, wat een prachtige opening voor een album. Vlieg, zweef, stijg boven jezelf uit en dat is precies wat Banjo Nickaru & Western Scooches doet op ‘Get Us Out Of Fear Land’. Banjo Nickaru & Western Scooches is de formatie rondom songwriter, gitarist en bespeler van banjo en resonator Nick Russo, zangeres en gitariste Betina Hershey, Emiliano Valerio cajón en percussie en percussionist David Plesant die gespecialiseerd is in de Gullah-Geechee. Een gezelschap die met hun eclectische mix van country, bluegrass, western swing, rockabilly, blues, traditional jazz, dixieland, old-time music, folk, roots music & Americana ons meeneemt naar dat hoopvolle muzikale gebied buiten Fear Land. In negen prachtige liedjes met een retro feel, kijken ze vooruit naar betere tijden. Dit trio uit New York kent in Europa nog geen enorme bekendheid ondanks hun succes met het debuutalbum ‘Very Next Thing’. Deze formatie is één van de weinige, wellicht de enige die Gullah-Geechee in hun muziek verwerkt. Gullah-Geechee is vorm van percussie die op de plantages in het Zuiden is ontstaan. Op enkele plaatsen is deze traditie in stand gebleven en Banjo Nickaru & Western Scooches maken hier dankbaar gebruik van voor een opmerkelijk, maar prachtig geluid. Na de jubelende hoopvolle opening wordt het tempo even gedrukt in I wish The World Knew Why’, voor het prachtig verder gaat in het erg mooie en krachtige titelnummer en het fantastische ‘I Don’t Need No Glasses’. Betina Hershey is een fantastische blije zangeres, wiens zang stijl uitstekend past bij deze hoopvolle boodschap en aansluit bij het retro gevoel. Het ene moment zit je in New Orleans bij een jazzconcert, dan luister je naar een fijn liedje als ‘Dandelion’ met een gospelgevoel. Het meest krachtige statement is ‘Needed Now’. Vrijheid is nodig. Nu! Het is een album geworden dat een beetje dwars tegen de tijd in gaat en juist daarom zo nodig is. Het is eenvoudig om je laten meenemen in de tegenstelling, de hoop te verliezen, maar dan heb je een groep mensen nodig die je bij de hand nemen en je met hun prachtige muziek als leidraad meenemen, weg uit ‘Fear Land’ en die je in ‘Don’t You Follow Me’, gebieden dat je alleen mag volgen als je blij bent. Wat een goed plan. Ik volg ze.