GRONINGEN – Bijna was het optreden van Yvi gesneuveld op de kade van Vlieland. Diederick Brandsma stond te wachten op de veerboot voor het eerste deel van zijn trip naar het Forum in Groningen en een optreden op het Bommen Berend Festival, maar toen hij daar in zijn uppie bleef staan en geen andere passagiers zich melden gingen de alarmbellen af. Hij stond op de verkeerde kade ontdekte hij met nog 8 minuten tot vertrektijd. Een Usain Bolt achtige sprint bracht hem op de goede plek, maar niet alleen de Bolt in hem moest hij in zichzelf aanspreken, ook de Miltiadis Tentoglou, want de boot was al een fikse sprong van de kade. Een vriendelijke kapitein trapte op de rem, zette de boot in de achteruit en Brandsma kon even later, het zand van Vlieland nog op de gitaar, met ’12’ toch zijn optreden op dit dit mooie festival beginnen. Met dit mooie nummer gaf hij onmiddellijk zijn visitekaartje af. Yvi bouwt al een aantal jaren aan de weg. Vaak solo, maar nu en dan ook met band, brengt hij zijn liedjes op een prima manier aan de man. De lat legt hij voor zichzelf hoog, wat dan ook tot gevolg heeft dat een optreden van Yvi altijd een prima niveau heeft. In Groningen kwam op Bommen Berend voor de Fries om Utens een einde aan optredenloze pandemische periode, maar hij pakte solo naadloos de draad op. Hoewel hij wat gefixeerd leek op twee enorme afbeeldingen van zichzelf op de achterwand, hij kwam daar verschillende keren op terug, was dit ook nu gewoon heel prima en degelijk optreden, waarin hij vooral in zijn zang nog verder leek te zijn gegroeid. Een prachtige warme en powerfulle stem heeft de singer songwriter altijd al gehad, maar hij had een nog beter begrip van en grip op de emoties die hij uit probeerde te venten in zijn liedjes en waarin hij zeer overtuigend en oprecht in slaagde. Zo’n liedje waarin de zang van Yvi bijzonder overtuigde was bijvoorbeeld de schets van een relatie in ‘Not Over You’ of in het zeer ingetogen, tot luisteren dwingende ‘Song of Good Hope’. Yvi keuvelde lekker tussen zijn liedjes en brak daarmee het ijs tussen de toeschouwers en het podium. Hij slaagde er in om een gemoedelijke sfeer te scheppen, waarin hij zijn nummers mooi introduceerde, hoewel hij dit wel eens diepgaander heeft gedaan. In zijn songwriting kan Yvi nog een stapje maken, waardoor het liedje je nog meer weet te pakken en zich in je oor kan nestelen. Yvi bracht vorig jaar de EP ‘Control’ uit en dat was de opvolger van het album ´A Few Words of Comfort´ van een jaar eerder. Dat gezegd hebbende zijn het wel erg fraaie liedjes zoals het fijne ‘We’ll Live Along’ dat wel dat haakje heeft in dit rustige nummer. Het is een song waarin hij de kracht in zijn stem prima weet om te zetten in een mooie spanningsboog van ingehouden power. Na het eveneens mooie ‘Into You’ had de zanger het mooiste tot het laatst bewaard, want in ‘Hometown’ gaat hij in op Sneek. Niet het Sneek van de Waterpoort en andere bezienswaardigheden, maar van de vriendschappen die hij er sloot en die de stad leven geven. Een heel fijn optreden van YVI die de zaal voor zich wist te winnen tijdens Bommen Berend.
Yvi loopt hard voor Bommen Berend
