MEPPEL – De onwetende toeschouwer die halverwege het optreden van Yazan Clouso in Meppel voor het Sunday Roots Festival zou binnen stappen had zich zomaar kunnen vergissen. Frank Zappa op het podium? Die is toch al jaren…. Het was dan ook niet Zappa, maar Yazan Fahmawi. De gelijkenis tussen beide is echter verbluffend. In de muziek lopen de wegen echter uitéén. Yazan, is in de Verenigde Staten vooral een band, maar voor deze eerste Europese tour heeft Yazan Fahmawi solo de stoute muzikale schoenen aangetrokken. Yazan is een zeer ervaren act, die als gitarist en bassist in New York in een lange rij van bands heeft gespeeld. Dat bleek ook bij zijn Europese debuut waarbij hij opende met ‘When I’m Gone’. Een redelijk zoet liedjes, met wel direct zijn mooie gitaarspel. Pit kwam in het optreden met het bleusy ‘Tell Me Baby’ dat met verve werd gebracht. Gewoon een lekker nummer. Het leven in New York was stressvol vertelde Fahmawi. Soms kun je alleen maar om lachen en het drukke stadsleven van The Big Apple langs je heen laten glijden. ‘Hahaha’ heet dan ook het liedje waarin hij deze emotie verwoord en het is ook de titel van het dit voorjaar verschenen album van Yazan. Een prima rustig, maar psychedelisch liedje waarin de artiest je meenam naar dat kantelpunt tussen zakelijkheid en waanzin. ‘Howlin”was de titel van zijn voorgaande album uit 2015, maar op de setlist in Clouso kwam het onmiddellijk na ‘Hahaha’. Een mooie cover had Yazan ook in huis. Het Al Burnside nummer ‘Poor Black Mattie’ werd volledige geyazaned tot een fraaie versie. Coveren zoals coveren bedoeld is. Soms miste je toch een band, bij een volgende toer is dat toch een aanbeveling om het geluid nog iets completer te maken, maar deze New Yorkenaar bleef prima vermaken met zijn geïnspireerde gitaarspel en fraaie zang. De liedjes werden kort, met soms een langere uitweiding, aan één gesproken. Een artiest met de nodige potentie op de grens van rock, rural country blues, folk en psychedelia. Het is de stem van de grote stad met zijn verleidingen, zijn haastigheid, gevat in plattelandse verwondering. Het was daarom erg jammer dat hij afsloot met nog een cover. Yazan heeft meer dan voldoende prachtig eigen werk en daar horen we erg graag meer van als deze eerste teen in het Europese water bevalt.
Yazan lacht om de waanzin van de grote stad
