LEEUWARDEN – Wat waren ze een openbaring op Explore the North in Leeuwarden editie 2018. WWWater ging ongekend te keer in Neushoorn en dat was veel programmeurs opgevallen, want de Belgische formatie rondom zangeres Charlotte Adigery is inmiddels een veel geziene gast op festivals in het Noorden van het Land. Welcome to the Village was één van de festivals die WWWater op de lijst zetten, net als later dit jaar Charlotte Adigery nog op Into The Great Wide Open op Vlieland verschijnt en op het nieuwe festival Eilân op Terschelling. Hoe goed ze ook waren in het najaar, met drie kwart jaar meer tijd om de zaak fijn te slijpen waren ze nog veel beter bij de terugkeer in Leeuwarden. De zangeres bewees tijdens de show dat WWWater kan springen, dus kunnen we spreken van een enorme sprong voorwaarts. Er is veel ervaring opgedaan. Voor het dorp werd betreden is in april eerst een fikse Franse toer gedaan, maar ook Japan, Italië en Duitsland zijn aangedaan de laatste maanden. Het belangrijkste kenmerk van de show op Explore the North was de enorme energie en dynamiek van drummer Steve Slingeneyer die dominant het beeld van de band bepaalde en soms zelfs de zang van Adigery overstemde. Daar is een perfecte balans in gevonden. De partijen van Slingeneyer blijven energiek, maar het dominante is weggenomen, waardoor ook Adigery en toetsenist Boris Zeebroek met zijn synths volop in beeld verschijnen. Een factor die daarbij ook helpt is dat Adigery inmiddels zich ook veel meer met het publiek bemoeit. De zangeres betrekt haar toeschouwers nadrukkelijk bij het gebeuren en op het einde trekt ze de mensen zelfs letterlijk de dansvloer op als de zangeres lijf en leden riskeert in een felle pogo voor het podium. Het concert begint intrigerend. In ‘WWWater’ wordt een zware dreun gecombineerd met hoge zang en ontwikkelt zich een fraai nummer. ‘Never Nuff’ heeft dat ook, de moog van Zeebroek produceert donkere tonen en de zang is krachtig en aansprekend. Steeds meer brengen de Vlamingen hun Friese publiek naar een kookpunt met het stevige ´Fallo & Swallo´ als eerste uitbarsting. Een nummer dat aan pit heeft gewonnen. Het is overigens zeker niet de laatste dat de melk prettig overkookt. De setlist zit knap in elkaar. Na de uitbarsting volgt de rust van ´Three Rooms´ en de prachtige ruimtelijke zang in ´Mine Yours´ en het rustig beginnende maar explosief eindigende ´Ik Kan Da Wel´. Dit is heerlijk dansbare electro R&B met een pittige bite. Voor ‘Sheryl’ verruilt Boris Zeebroek de toetsen en knopjes voor een gitaar en wordt zo langzamerhand opgebouwd naar een uitbundig einde via ‘Screen’ en ‘Earth Beat’ , een cover van The Slits met een sterk tribal ritme dat Adigery gebruikt om zich voor een laatste keer volledig uit te leven op en met de zaal. Aanrader deze Vlamingen op hun veelvuldige bezoeken bij hun Noorderburen.
WWWater maakt enorme sprong vooruit
