DRACHTEN – Geen tijd, ik moet op de foto haastte Alexander Moto zich langs. Terecht, de fans gaan voor en het is voor elke opkomende artiest heerlijk als je voor een groot publiek op een mooi festival als Simmerdeis in Drachten met veel succes mag optreden en daarna enorm veel aandacht krijgt. Het zijn de momenten die je moet koesteren. Alexander Moto, Maya Maria, QBeast en Arie hebben recent de handen in één geslagen om Wolfskers te vormen, vernoemd naar een giftige en hallucinerende plant. Het viertal, op Simmerdeis met ondersteuning van Jesse ‘de drummer’ Bosman, gaat sinds het debuutconcert in Neushoorn in Leeuwarden eerder dit jaar hard. De Popronde heeft de band met banden in Friesland en Groningen, geselecteerd om in het najaar zich door heel Nederland te komen presenteren en een album is aangekondigd voor later dit jaar. Op het podium een show waarbij de band steeds van vorm veranderde. Soms met vier, soms in kleinere samenstelling bleek dat er een heel fijne show werd gegeven. In het openingsnummer ‘Nimfs Droom’ leek het op het heftige drumspel van Jesse Bosman eerst een duet te worden tussen de rap van Alexander Moto en de prachtige zang van Maya Maria, maar kwamen uit de coulissen Arie en Qbeast om het viertal compleet te maken en transformeerde niet alleen de band, maar werd ook het vocale deel steeds heftiger in dit nummer. Voor ‘Dinner Party’, een prachtige dromerige track, bleven Arie en Maya Maria over. Het hoogtepunt van de set lag al vroeg. ‘Dat Doen We Hier Niet’, waarin de wisselwerking tussen Arie en Qbeast geweldig uitpakte gaat over het feit dat mensen je tegenhouden in je ontplooiing en je eigenlijk niet stimuleren, maar wijzen op de onmogelijkheden waardoor je eigenlijk stagneert en daarbij steeds een koude douche krijgt. Qbeast was de steeds gefrustreerdere persoon die tegen de onverstoorbare muur die Arie heet oploopt, die hem keer op keer er op wijst dat we dat hier niet doen. Op uitstekende manier werd die groeiende frustratie verwoord en de wanhoop dat je niet verder kwam naar voren gebracht. Erg mooi meteen sterk verwoorden van de emotie en deze ook visueel zichtbaar maken. De mooiste tune, zat naast de minste, want ‘Houten Zwaarden’ met Qbeast en Alexander Moto, miste juist dat beetje pit en bleef op die manier hangen, maar via ‘Potions’ zat de zaak ook snel weer op het juiste pad. Prima waren ook de vak bondige aankondigingen. Alexander Moto kon niet meer stuk na in het Fries het publiek te hebben verwelkomt. Soms werden nummers ook mooi inhoudelijk in de aankondiging van lading voorzien door één van de leden van Wolfskers en was te merken dat eigenlijk alle vier ook afzonderlijk van elkaar de nodige podium ervaring hebben opgedaan. Dat is onder meer via het collectief Wurdspøken waarin een aantal leden van Wolfskers ook onder eigen naam in actief is en dat helpt om gezamenlijk sterker te worden. Een heel fijn onderdeel van het kwartet is de zang van Maya Maria, die prachtig tot zijn recht kwam in het dromerig beginnende ‘Stamina’ dat langzaam pittiger werd en met alle vier op het podium was ‘Handen Los’ een feestje met publieksparticipatie. Tijd voor een rust momentje. In ‘Horizon’ gingen Maya Maria en Qbeast op de rand van het podium zitten, nodigden de kinderen uit naast hun te komen zitten in een R & B nummer, waarin de zang prominent was. Het uitroepteken achter de potentie kwam met ‘Teruggevonden’ met nogmaals de hele crew op het podium. Hoe de impact was bleek daarna. Emotioneel en ontroerd werd langdurig met dankwoorden afscheid genomen met daarna alle tijd voor de nieuwe fans. Wolfskers was inderdaad hallucinerend en goed en het kwartet of eigenlijk vijftal, verdienen straks een goed bezette Popronde om verder fijn te slijpen en als gerijpte band, met dat album, het nieuwe jaar in te gaan. Simmerdeis omarmde Wolfskers in ieder geval en voor de Popronde gangers om alvast een uitroepteken achter te zetten.
Warm Simmerdeis bad voor Wolfskers
