EMMEN – Het was wat. Midden in het eerste nummer van Sheila and the Kit tijdens de Popronde in Emmen klonk er ineens een gigantische brom door Limbo. Het leverde de vrolijk in het rond springende zangeres van de band een blik op van de deze avond geplaagde technische afdeling van deze locatie van de Popronde die dodelijk zou kunnen zijn. Achteraf bleek het helemaal niet te wijten aan het het danswerk, dat hoewel uitbundig niet iets is wat een normale installatie zou moeten kunnen hebben en mocht techneut van dienst met pet in de hand sorry gaan zeggen tegen de zangeres. Terwijl de pauze knop even aan ging en naar de oorzaak werd gezocht liep een deel van de bezoekers weg naar ander Popronde vertier. Dat was erg jammer, want bij de herstart bleek al snel dat Sheila and the Kit een vrolijke, prima show in huis hadden, die erg vermaakte, maar ook muzikaal prima in elkaar zat. Al snel werd alle gebrom narigheid achter zich gelaten en bouwden Suzanne Kipping, Chris Doyle, Bo Koek en Ralf Pouw aan een fijn optreden, waarbij deze keer de heren het eerst de dansvloer betraden en de dames daarna volgden. In haar opmerkelijke regenpak outfit ging Sheila and The Kit van start met het springerige ‘Homeschool Sweethearts’ en even was Limbo een hotspot in de jaren ’80 electropop beweging. In die tijd vindt de band zijn inspiratie en neemt daarbij het lekkerste van die jaren en voegt dat tot een fijn modern geheel. De zang van Suzanne Kipping is uitstekend. Lekker catchy en fris, maar ook de achtergrond zang van de band is het vermelden meer dan waard. Erg mooi was ‘Liar Liar, Kill Kill’ met de onvermoeibare frontvrouw nu en dan springende, dansende en rennende voor het podium of er op, waarbij nu wel bepaalde plekken werden vermeden. In het midden van het optreden even een mooi rustpuntje ingebouwd met een net even wat rustiger nummer, voor met de single ‘Time Again’ weer de jaren 80 nadrukkelijk werd opgezocht. Suzanne Kipping nam daarbij de gelegenheid om aan te kondigen dat om middernacht de nieuwe single ‘Yoko Ono’, net op het moment dat ook het nieuwe album ‘War Zone’ van de jaren ’60 coryfee Yoko Ono zich aankondigt, om middernacht zou verschijnen, maar dat spelen we vandaag niet. Das nou flauw, middernacht dat is net om de hoek en wat is er mooier dan een single vanaf het podium te lanceren. De vrolijke frontvrouw had echter met ‘Good Love Stories’ en ‘Heart Beat’ nog wel twee andere fraaie nummers in de aanbieding en na het eerste schaap over de dam, werd er flink gedanst. Sheila and the Kit heeft een interessant en boeiend genre te pakken met hun keuze van electropop dat niet alleen een jong publiek aanspreekt, maar ook de mensen die jong waren in de jaren 80. Met de sterke frontvrouw en prima muzikanten zit er veel potentie in Sheila and the Kit.
Vrolijke show bij Sheila and the Kit zonder Yoko Ono
