FOXWOLDE – Vanuit Los Angeles California in de Verenigde Staten waren The Wildwood Dreamers naar Foxwolde gekomen als openingsact van het roemruchte Old Style Weekend dat voor drie dagen in het jaar Foxwolde de plek maakt om vetkuiven, petticoats en klassieke wagens te spotten onder het genot van muziek op het platteland. Het sympathieke festival waarin de geest van drijvende kracht wijlen Willem Niemeijer nog altijd aanwezig is had zodoende een internationale act om de zaak figuurlijk aan de rol te krijgen. The Wildwood Dreamers hadden, terwijl letterlijk de zaak aan de rol kwam door binnenlopende Amerikaanse auto’s, de pech dat het nog niet erg druk bevolkt was voor het podium. Dat deed aan het enthousiasme van The Wildwood Dreamers niets af. De rockabilly formatie bestaat uit zanger en gitarist Danny Herrera, Nick Green zang en Upright Bass en tenslotte Aaron Fleener op drums. Een fijn degelijk gezelschap dat zich wist te onderscheiden in de snelle nummers waar de stem van Herrera met een lekker scherp kantje, zich beter van leent dan de wat tragere liedjes. Op het programma een mix van eigen werk en veel klassiekers uit de jaren vijftig en zestig. Echt rockabilly werd het niet, maar meer retro rock ‘n’ roll. Het trio trapte af met ‘Between The Lines’ lekker uptempo, vervolgde met ‘Drinkin’ Wine-Spo-De-oh-Dee’ van Sticks McGhee voor een onwillig brommende bas even het tempo er uit haalde. Vlot werd die tot de orde geroepen en met Buddy Holly ‘That’l Be the Day’ werd de avond verder ingezet. De band bleek een prima degelijke coveraar. Nummers werden zonder ze veel geweld aan te doen, maar toch met een eigen The Wildwood Dreamers’ draai gebracht en wie nog ‘Johnny B Goode’ van Chuck Berry een sterke originele uitvoering kan geven heeft er goed over nagedacht. De band stond ook zijn mannetje met mooie eigen nummers. ‘Top of The Hill’, bijvoorbeeld was een prettig eigen liedje dat zeker niet misstond tussen de klassiekers net als ‘Shadow of a Doubt’. De zang van Herrera komt minder tot zijn recht in een wat trager nummer als de honky tonk ‘Ten Years Ago’, maar dat werd letterlijk en figuurlijk krachtig rechtgezet in de volgende nummers. Het einde van de eerste set kwam met ‘Must have Been Crazy’ en de klassieker ‘Rock Around The Clock’, waarna in de tweede set uit het zelfde vaatje verder werd getapt. Nu wederom een mix van eigen nummers, veelal afkomstig van hun recente album zoals ‘The Price I Pay’ en klassiekers zoals ‘Folsom Prison’. Een goede degelijke band met mooie harmonieën en goed spel. De nadruk mag nog wat meer op het eigen werk komen te liggen, want dat misstaat niet in vergelijking met de bekende covers die The Wildwood Dreamers speelden in Foxwolde.
The Wildwood Dreamers hebben baat bij haast
