GRONINGEN – Een bekende Groninger artiest loopt voor het optreden nieuwsgierig even langs het podium. Ja, Sebastiaan Wiering kwam hij regelmatig tegen, maar Swinder had hij nog nooit gezien en dit was een optreden van de laatste kans. Die kans wilde hij niet laten lopen. Er staat een overvloed van jonge talentvolle bands en acts op het podium van Vera in Groningen, maar soms komt een band naar de zaal om te sterven. In een recent verleden onder andere Town of Saints en Mr Knowhow en nu koos ook Swinder de Vera planken voor zijn zwanenzang. Een uitstekend gevulde zaal met vrienden, collega’s en fans en helaas mensen die het komend weekend alvast kwamen bespreken nam de gelegenheid te baat om zanger en gitarist Bas Schröder, gitarist Gijs van Velthuizen, Bassist Bastiaan Sligter, toetsenist en nu en dan percussionist Sebastiaan Wiering en drummer Daniel de Jong bij te staan in een Swinder feestje voor het kloar was. ’t Het mooi west met Swinder
In 2012 zijn de eerste contouren van Swinder zichtbaar. Bas Schröder is geïntrigeerd door het Grunnegs dat hij om zich heen hoort als hij opgroeit in het pittoreske Den Horn. Een taal die de Westerkwartierder zelf niet spreekt, maar die zich uitstekend leent om prachtig in te zingen. In 2013 verzamelt hij een aantal kompanen om zich heen en wordt Swinder geboren. Succes is er al snel met het nummer ‘Noar Stad’ en bij een bekend platenlabel verschijnt het naamloze debuutalbum. In 2019 verschijnt de opvolger ‘Nosk’, dat een dijk van een album is. In die jaren kent Swinder een druk bestaan. Prachtige optredens op festivals als Eurosonic, Welcome to the Village, Here Comes The Summer, Noorderzon, Bevrijdingsfestival Groningen en een hoogtepunt daarin is het optreden tijdens 4 Mei, waar verstilt de liedjes worden gespeeld in het Stadspark in Groningen. Naast de vele festivals staat Swinder in tal van zalen, waaronder ook al eerder in Vera met hun Groningstalige indie folkrock. Swinder gaat een weg vol ups en downs. Uiteindelijk is na het uitbrengen van de tweede plaat het vuur langzaam gedoofd. Een pandemie en zoals het leven loopt eindigen in een afscheidsconcert in Vera. Bas Schröder heeft de teksten nog maar even uitgeprint voor het geval ze zijn weggezakt.
De eerste bladzijde van de Schröder bijbel bevatte de tekst van ‘Vief veur Elf’ en eigenlijk was direct duidelijk dat het geen treurmars zou zijn. Lekker erin en nog een keer al die nummers spelen met elkaar en met het publiek. Geen drama, gewoon mooi afsluiten. In ‘Nijlaand’ met een mooi intro van Bastiaan Sligter kwam de soms prachtig omfloerste zang van Schröder mooi tot zijn recht net als in het rustige liefdesliedje ‘Tot de Mörgen’ waarin ook toetsenist Sebastiaan Wiering een hoofdrol had. Een fijn begin van deze show die diepgang begon te krijgen met ‘Elke Dag tot de Nacht’ een song opgedragen aan eenzame bejaarden die steeds urgenter werd. Veel liedjes hadden een mooie ontwikkeling. Wonnen aan vaart of juist aan zeggingskracht en werden afgewisseld door meer alledaagse onderwerpen als ‘Vekaanzie’. De liedjes werden prima aan elkaar verbonden door de toelichtingen van Bas Schröder. Voor ‘Oosterpark’ vertelde hij bijvoorbeeld over wonen in deze Groninger wijk en het nummer was prachtig, eerst ingetogen, maar net als de wijk zelf in de Schröder jaren toch met een explosief kantje. Na het prachtig swingende ‘Aaltied in de Regen’ met schitterend gitaarspel van Gijs van Velthuizen bouwde de zanger even een monumentje voor de onlangs overleden Henk Scholte die de band in zijn radioprogramma altijd ondersteunde en droeg ‘Zalstoe Aaltied bie mie Blieven’ op. Rustig begon de frontman solo voor de band bijviel in dit prachtige gevoelige lied. Dit was een sterke fase in de show. Het dramatische verhaal van een soldaat uit Pekel, die als de mobilisatie wordt uitgeroepen in 1940 en hij vanuit zijn woonplaats huilden de bus opstapt die hem naar het front zal brengen met de woorden ‘Ik zal Pekel nooit weer zien’, is schitterend verhalend en intens vereeuwigd om daarna verder te gaan in het lichtere ‘Zundagnörgen’ met mooie tweede zanglijn en ‘Nosk’ dat een stevigere meeklapper is. Armoede is het onderwerp ‘Smokken binnen vergees’ waar je als muzikant misschien niet rijk wordt, maar wel vrouwelijke aandacht krijgt en van ‘Spiet’ over Swinder bleek niets. ‘Twijde Hans’ is wellicht het nummer waarmee ze landelijk het meeste aandacht hebben getrokken, ook door Hans Kazan in de bijbehorende clip. Deze ode aan de kringloop was een prachtig slotstuk van Swinder. Zo snel liet het publiek hen niet gaan, maar na drie nummers, waaronder uiteraard het prachtige en gekwelde ‘As Zai den Ainmoal bie mie weg is’ en ‘Noar Stad’ dat zich in Groningen collectief geheugen heeft genesteld gaat ‘Mesienes’ een nummer over landbouwmachines de boeken in als het laatste nummer dat Swinder ooit op een podium speelde. Een mogelijke reünie toer over een jaar of tien daargelaten, maar dat weet alleen de toekomst en volgens een goed Grunngs gezegde: “n Minsk is gain eerappel” . Voorlopig sloot het boek Swinder zich zonder drama, met een knuffel en zwaai in Vera.