Al sinds 2010 met het verschijnen van zijn debuut album bouwt Simon Keats, artiestennaam van Paul Zoontjes, bij tijden flink aan de weg. Dit naast zijn andere drukke bezigheden als toetsenist van The Kik. Zo’n tijd om flink er tegenaan te gaan was er weer vanaf circa 2015, In het jaar daarna werkte Zoontjes aan zijn recent verschenen ‘Space’. De basis voor het album werd gelegd in New York, waar Keats samen werkte met Steve Addabbo en Eric Andersen wat resulteerde in een opname van het Andersen nummer ‘Come To My Bedside’ voor ‘Space’. Voor de rest van het album keerde Keats huiswaarts en verzamelde een wie is wie van de Nederlandse popmuziek om zich heen met Maarten van Damme van onder andere Stevie Ann, Wende Snijder en Ellen ten Damme, Paul Willemsen (The Gospel Sessions) Bram Doreleijers, Pitt de Jongh van HEAVN, Dave Menkehorst van Sunday Sun, Kim de Beer, Yeattem Wong van TIAN, Hans Verweij, Tom van Berkel en Erik Bus van The Black Marble Selection. Met zo’n groep muzikanten licht de druk ook hoog om er een prima album van te maken en Keats leverde op bestelling. ‘Space’ is een erg mooi werkstuk met op Amerikaanse leest geschoeide folkliedjes. Het begint mooi met melancholische ‘Heart of a Woman’ en ‘Mr. Nobody 370’ dat vlot is en refereert aan een periode in Los Angeles. Het wordt gevolgd door het erg sterke en aansprekende ‘Dinner with The Blonde, Beautiful & Loaded’. Zo wordt een mooi afwisselende reeks nummer op plaat gezet, die toch door de zang van Keats aan een worden gesmeed. Simon Keats is een fijne zanger. Het album gaat even verder dan reguliere Americana. Een trompet, een orgel, mooi achtergrondzangwerk, wat leuke samples tillen het naar een hoger niveau, zonder kunstjes te worden. Het blijft fijn en oprecht, zoals te beluisteren is in nummers als ‘Echoes’, ‘Jasmine’ en de titelsong. Sommige liedjes fijn klein gehouden, terwijl in andere liedjes wat meer wordt uitgepakt. Fijne verrassing ook aan het eind van dit fijne Nederlandse album.
Simon Keats – Space
