GRONINGEN – In de Foyer van De Oosterpoort waren de Americana liefhebbers die wel van de wat ruigere en rockende variant houden verzameld voor het podium van Jesse Dayton. Geen betere artiest om je met een warm gevoel de koude november nacht in te sturen dan deze Texaan met zijn liedjes uit het leven en omdat het leven ook niet altijd over rozen gaat, zijn dat liedjes met gevoel en stoerheid. Dayton is een prachtige artiest die het publiek welhaast letterlijk er bij de haren bijsleept. De zanger, regisseur, acteur en componist opende met ‘Daddy was a Badass’ dat ook het openingsnummer was van zijn recent verschenen album ‘The Revelator’. Een ijzersterk album, waarvan veel nummers ook in deze show terug kwamen. Wat je bij het album niet hebt, maar op het podium wel, zijn de mooie verhalen erbij. Een voorbeeld daarvan was het verhaal over de vrouw die hem opvoedde. Een Afro-Amerikaanse vrouw die hem leerde over muziek, de kerk en roken. Zaken die tot op de dag van vandaag een belangrijke rol spelen in zijn leven. Als harde noot met zachte binnenkant kwamen op dat soort momenten ook die zijde van de Texaan prominent naar voren. Voor de rest was het bij tijden een wilde rit vol met southern rock en outlaw country. Een scheldwoord richting het publiek was de man niet vreemd. Typisch Dayton die er in slaagt om het publiek te beroeren met zijn oprechte muziek, te vertederen met zijn verhalen en ze het volgende moment weer flink op hun ziel te trappen. Muzikaal zat het strak in elkaar. Het trio bracht de muziek zoals het hoort met mooie zware gitaarriffs van de zanger zelf, energiek drumwerk en een prachtige staande bas. Fraaie nummers als ‘Holy Ghost Rock n Roller’ en ‘Eatin’Crow and Drinkin’ Sand’, waarop de viool van het album wel werd gemist, brachten de stemming er goed in. Ook ouder werk kwam aan de orde als ‘I may have to do it, but I don’t Have to Like it’. Fris, confronterend, oprecht en bij tijden overdonderend was Dayton de perfecte artiest om op het eind van een dag vol mooie muziek met een lach de deur uit te lopen.
Ruig en rockend brengt Jesse Dayton Take Root ten einde
