GRONINGEN – Er zou een oekaze moeten worden uitgevaardigd. Okay, ze mag dan zijn verhuist naar Utrecht, maar Robin IJzerman zou verplicht minimaal twee keer per maand weer moeten optreden in Groningen. Net als vroeger. Zo niet, dan onmiddelijk terugverhuizen. Gelukkig zitten de Robin IJzerman fans in de maand januari dan boven het gemiddelde. Binnenkort staat de singersongwriter nog bij de Groninger Songwriter Circle en op Grunnsonic, maar in het kader van de StukaSessions in de aanloop naar het in februari te houden Studenkamer Festival StukaFest, stond de zangeres in Zondag in het Noorderplantsoen. Dat leverde een grote aanloop op van publiek en gastvrouw Judith moest grote moeite doen om iedereen een plekje te bieden in het gezellige etablissement. Met een mooie introductie van voorzitter Isabele werd het podium vrij gegeven voor IJzerman die met ‘Run’ voorzichtig opende, maar in dit liedje direct al steeds meer pit wist te leggen. Voor ‘Future’ een liedje over een stel dat de toekomst bespreekt nam ze iets meer rust, maar met het vlotte ‘Whatever’ trok ze de zaak toch weer mooi op gang en overtuigde daarna met het mooie, maar ook grappige, ‘Piece of Cake’, over hoe je teleurstellingen af en toe ook kan weg eten en jezelf mag verwennen met voedsel. ‘Down to Earth’ viel op met een sterk reffrein, maar hier bleven de coupletten erg vlak. Robin IJzerman is een uitstekende songwriter met een fijne warme stem, waarin ze toch meer dan voldoende ironie, emotie en af en toe venijn weet te leggen, maar vooral veel compassie over het menselijk falen. In één van de hoogtepunten deze middag, het intens gezongen ‘Blames’ bijvoorbeeld, over hoe het soms erg verleidelijk en prettig is om je eigen mislukkigen aan een ander te wijten of ‘Rebound’ waarin ze haar eigen nog niet bepaald succesvolle liefdesleven onder de loep neemt. Andere prachtige liedjes die de revu passeerden waren ‘Sadly Sattisfied’ en het al oudere, maar haar zeer dierbare ‘Balcony to Spain’. Het lied over en voor haar oma die in een door ouderdom en dementie kleiner wordende wereld steeds die herinneringen aan een vakantie in Spanje weet vast te houden en uit die gelukkige tijden nog een beetje zonneschijn weet te peuren. Een liedje dat met veel ere op haar setlist prijkt. Verrassend was de enige cover van de middag ‘Wannabe’van de Spice Girls die een complete aanpassing kreeg naar een mooi klein akoestisch liedje. Ook deze keer bewees Robin IJzerman dat een concert met haar een feestje is. Een fijne afwisselingen, mooie obeservaties en prima gezongen en gespeeld. Met een nieuw titeloosnummer kreeg Zondag en de StukaSessions nog een heuze wereldprimeur als afsluiting, want nog nooit was dat buiten de oefenruimte van IJzerman gespeeld. Een nummer dat weliswaar nog wat schaafwerk behoeft en een scheut van de peperpot, maar wel vol potentie zit.
Robin IJzerman zingt met compassie over het menselijk falen
