GRONINGEN – Even dreigde de Belgische politie nog roet in het eten te gooien. De toerbus was verkeerd geparkeerd en afgesleept, maar gelukkig werd dat op tijd geregeld en arriveerde Rob Heron met in de laadruimte zijn Tea Pad Orchestra tijdig in Groningen voor zijn show op de Rhythm & Blues Night en sowieso zijn debuut in de Martinistad. Daarvan kun je rustig zeggen, het heeft te lang geduurd, want Rob Heron & The Tea Pad Orchestra is niet alleen een goede band, maar ook nog een erg vermakelijke. De band bestaat naast de zanger en gitarist uit Tom Cronin op mandoline en mondharmonica, Colin Nicholson op accordeon, gitarist Ben Fitzgerald en bassist Ted Harbot en speelt Rock & Roll, blues, jazz en country soms fraai gemixt, soms meer uitgesproken, maar vaak met een fijne retro sound. Dat bleek direct al bij opkomst in Spot/De Oosterpoort met ‘Still Go Honky Tonkin’ een erg mooie openingssong en ‘Holy Molly’ dat een fractie rustiger daar op volgde om daarna weer op tempo te komen met ‘Crazy Country Fool’. Heron, kek hoedje en duizend gezichtsuitdrukkingen, bleek een getalenteerd entertainer. Niet alleen muzikaal was het erg fijn, maar ook in het randgebeuren wist te boeien met anekdotische verhalen en veel actie op het podium. Dat weet Heron ook prima aan zijn publiek door te geven met een mooie aanstekelijkheid en al gauw wordt voor het podium gedanst en staat een hele entreehal mee te deinen op de muziek. Geen wonder, want nummers als het rustige ‘Fool Talking Man’ of het het met geklap op het podium ingezette ‘Cats & Chickens’, een nummer om de pettycoat bij uit de kast te halen, zijn gewoon erg sterk. Een poging tot het zingen in Frans doet Heron vervolgens in het vermakelijke tweetalige ‘Une Bouteille De Beaujolais’. Het is één van de nummers deze middag van zijn pas verschenen album ‘Soul of My City’. Hierop staat ook het vlot weg dansende ‘Let’s Go Back In Time, Man’. Een heerlijke show ontwikkeld zich. Rob Heron & The Tea Pad Orchestra brengt het met humor en niet zwaar op de hand, maar lichtvoetig en toch erg goed. Het ingespeelde stel op het podium krijgt her en der de eer van de zanger, maar weet in de tussentijd de naamgever van de band flink te ondersteunen. Maar ja, zo’n festival show kan niet uren duren met strakke schema’s. Indruk maakt Rob Heron nogmaals ‘Something Blue’ van zijn gelijknamige album uit 2016 waarbij vooral zijn prima zang uitstekend tot zijn recht komt en dan vertrekt de ‘High Speed Train’ alweer, net als elk goed trein liedje met fraai mondharmonica spel van Tom Cronin en een steeds optrekkend tempo en volgt alweer het laatste liedje en is het maar afwachten of de bus van de Britten uit Newcastle in Groningen wel goed geparkeerd stond. Een eerste en hopelijk niet laatste kennismaking van Rob Heron & The Tea Pad Orchestra met Groningen.
Rob Heron is een entertainer met zijn Tea Pad Orchestra
