SCHEEMDA – Er komt deze dagen veel moois uit de Belgische popscene, juist omdat onder andere via organisatisch als De Brakke Grond, mensen met een andere achtergrond ook nauw bij de zaak worden betrokken. Dit geeft raakpunten, waarop artiesten kunnen verder boorduren, zonder hun eigen identiteit te hoeven inleveren. Het verrijkt het landschap en De Brakke Grond vaardigde dan ook een Japanse, een half Nederlandse, een Belg en Reinel Bakola af via het samenwerkingsprogramma dat het heeft met Grasnapolsky in De Toekomst in Scheemda. Reinel Bakola is een zangeres, danseres, schilderes en multi-disciplinair artieste met Congolese roots uit Brussel. Een excentrieke verschijning die in haar show zang en dans naadloos weet te integreren, waardoor het niet alleen een feest voor het oor, maar ook een boeiend schouwspel is, zonder dat het gemaakt lijkt of effectbejag na jaagt. Reinel Bakol is geen onbekende meer. De zangeres kent een fijne start van haar loopbaan. Ze studeerde in Amsterdam aan Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, bracht twee EP’s uit in respectievelijk 2020 en 2021 vol met aansprekende Neo-Soul of Afro-Soul. Voor het uitwerken van de dans bij haar laatste EP keerde de Brusselse terug voor een residentie van De Brakke Grond in Amsterdam en die connectie bracht haar nog verder noordwaarts naar Scheemda. Op het podium werd Bakole bijgestaan door een saxofonist. Haar intro zwelt aan en dan zet ze het rustige, maar erg mooie ‘Freudian Slip’ in met direct die combinatie met de dans en enorme expressiviteit die ze hier in weet te leggen en naast een band haar saxofonist die prima accenten zet. Even later wordt het helemaal prachtig met ‘Bird’, wat ook rustig van start gaat en steeds meer diepte krijgt, ook juist door de prachtige stem van Reinel Bakole, die veel zeggingskracht heeft en die bijzonder integer haar liedjes vertolkt. Rustig en nu en dan wat lichter aanhorende, hoewel dat ook wel mooi contrasteert met de tekst die ook best hoopvol is, ‘Will You’, over vergeving. Dit is één van de nummers die de zangeres brengt zonder haar saxofonist. Het intense ‘Dig’ heeft ook zijn bijdrage niet nodig om tot hoogtepunt uit te groeien. Ook nu zo’n fijn kalm nummer, met een rustig ritme, waarover de zang het dan prachtig maakt. Reinel Bakole maakt gebruik van hele, enorme, hoofdpodium van Grasnapolsky. Vaak is ze daarbij best wel ver van het publiek verwijderd als ze achter op het podium staat. Gelukkig vraagt ze wel het publiek om zo dicht mogelijk bij te komen. Praten doet ze weinig, hierin kan ze nog groeien om de afstand te overbruggen en nog persoonlijke te maken. Met ‘Rather Be’ komt niet alleen haar saxofonist terug, maar wordt ook het tempo opgeschroefd. Erg lekker is ‘Buzywe meets Biya’ ook mooi uptempo is en waar ook de dans het grotere gebaar weet te vinden in een mooie cohesie. Na ‘Biya’ sluit Bakole dan af met het mooiste nummer van haar optreden ‘I Loose Faith’. Prachtige Neo-soul op en zondagmiddag vol expressiviteit en knap hoe de zangeres uit de dans, direct weer die prachtige zangstem te pakken heeft. Een heel intrigerende Belgische gast die in haar heel persoonlijke nummers en haar bijpassende dans een tipje van de sluier van zichzelf oplicht. Een heerlijke show die op menig zomers festival zou beklijven.
Reinel Bakole vermengt dans en zang
