Loading...
Interviews 2015

Rachel Sermanni: ‘Ik hou van de interactie op het podium’

GRONINGEN – In mei was Rachel Sermanni ook al in de buurt. Toen stond ze op het ‘From the Garden Festival’ in Wildervank met onder andere Adam Barnes. Barnes keert terug voor Noorderzon en een paar dagen na afloop van het festival is ook Sermanni terug voor een optreden. De nog erg jonge artieste staat op 6 september in Simplon in Groningen. Rachel Sermanni is wijs voor haar jaren, weet waar ze mee bezig is en zou zo maar kunnen doorbreken naar het grote publiek.

“Ik denk dat iedereen is geboren met creativiteit. Je kan eigenlijk zeggen, dat we allemaal als artiest op deze wereld zijn gezet. Ik heb er altijd van gehouden om me uit te drukken met zingen, kunst en optreden. Mijn eerste tekenleraar probeerde dat in te perken, maar verder heb ik van al mijn creatieve leraren alle vrijheid en ondersteuning gekregen in mijn ontwkkelingen in die richting toen ik ouder werd. Mijn familie stimuleert mij ook, Mijn ouders en de rest staat achter me. Ze hebben allemaal ‘muzikale’ oren. Niemand is ook muzikant, maar ze hebben absoluut de potentie om het wel te worden.”

Het viel op dat Rachel Sermanni een sterke songschrijfster is. Ze werkt via een ‘Sermanni methode’. “Ik hou er van om te werken vanuit een concept of perspectief -iets wat me triggered in de alledaagse dingen die ik meemaak – tot ik iets heb dat alles omvattend is en geconcentreerd in gevoel en onderwerp. Als een naald die gestoken wordt in een drukpunt in je lijf bij accupunctuur of iets vergelijkbaars.” en dan gebeurt de magie. Sermanni tourt al sinds haar 19de en schrijft al veel langer liedjes. Ze merkt wel dat met haar groeiende levenservaring ook haar liedjes veranderen. “Nu ik ouder word en nieuwe ervaringen op doe, stelt het me in staat om andere onderwerpen aan te pakken in mijn liedjes. Ik kan meer in zoomen op het verhaal en meer varieren met perspectief. Ik hoop dat ik volwassener wordt”, lacht Sermanni. “Liedjes helpen me om een boel te verwerken en zijn waarschijnlijk erg belangrijk bij mijn groei. Het voelt, zo nu en dan, dat het schrijven en zingen van liedjes voor mij een rechtvaardiging is voor mijn bestaan.”

Rachel Sermanni is naast hoofdact ook en veelgevraagde artiest als voorprogramma bij wereldacts als Elvis Costello, Mumford and Suns en nog tal van bekende artiesten. Voor haar een ervaring waar ze veel van leert en haar ogen en oren de kost geven. “Ik leer altijd van anderen in de muziekwereld. Elvis Costello was er open, een hele vriendelijke man, ondanks zijn status. Dat is leuk om te ontdekken. Mumford precies hetzelfde. Ze zijn bescheiden en delen graag. Dat is een fijne les om keer op keer te krijgen. Ik was het voorprogramma bij Ron Sexsmith en kreeg goed advies van zijn drummer. Pak zoveel slaap als je kan gedurende een tour en doe aan yoga en je kunt een tournee overleven.” Een haast Joop Zoetemelkachtig advies met zijn: ‘De Tour is gewonnen en verloren in bed.’ Een waarheid die ook opgaat voor de muziekwereld. “Ik weet nog goed dat ik geweldig geïnspireerd werd door Jesca Hoop toen ik voor haar opende tijdens een huisconcert door de manier waarop zij haar verhalen vertelde. Als mysterieuze vrouw van een andere wereld. Ik herinner me dat ik me realiseerde het belang van het patroon en de climax toen ik op tournee was met Fink en veel naar hem luisterde. Er zijn veel lessen, telkensweer.”

Lessen die Rachel Sermanni meeneemt naar de studio en op het toneel. Het optreden trekt haar erg aan. “Ik hou van de interactie. Ik voel me erg compleet als ik liedjes zing die wat voor me betekend voor een groep oplettende mensen. Ik vind het leuk dat ik zoveel mensen bij mijn muziek kan betrekken en hun perspectief op mijn werk kan absorberen.”

‘Tied to the Moon’ is haar laatste en nog kersverse album. Ze is blij met het resultaat dat ook de aanleiding is voor de tour die haar nu via Nederland verder Europa in zal voeren. “Ik ben er erg blij mee. Dit album brengt me zoveel, net trouwens als mijn vorige albums nog steeds doen. Het geeft me weer een heleboel nieuwe mogelijkheden om te experimenteren voor een publiek en ik krijg er de kans door om nieuwe muzikanten te ontmoeten, meer mensen uit de muziekindustrie te leren kennen en meer vrienden te maken. Het nieuwe album is levendiger en grungier, heeft meer ritme in vergelijking met mijn eerdere albums. Ik voel wel dat het uit dezelfde koker komt als de rest in de zin dat woorden belangrijk zijn en dat in het hart van de liedjes het nog steeds eigenlijk ik met mijn gitaar ben. In de toekomst wil ik nog graag op een dag optreden met drie soulful achtergrondzangers en niets anders. Ik heb veel geluisterd naar het laatste album van Surfjan Steven en dit heeft me geïnspireerd om met iets exeptioneel geruststellends te komen dat direct ook vol tumult zit in zijn uitvoering “ Die drie achtergrondzangers zijn er nog niet bij in Simplon. Maar ook nu zal het een optreden zijn waar over na gesproken wordt.