LEEUWARDEN – De Litouwse zangeres en kanklės bespeelster Indrė Jurgelevičiūtė en multi-instrumentalist, maar vooral gitarist Bert Cools uit België vormen samen Merope. Het duo was afgereisd naar Explore The North in Leeuwarden, waar in de Doopsgeznde Kerk een prachtige plek voor en was gereserveerd. Waar de toenemende koopdrang voor de december dagen voelbaar was straten rondom de kerk en in het ruige weer de mensen in één gedoken van winkel naar winkel flitsten, was de stilte haast voelbaar in de kerk. Merope heeft als doel om “het geluid van alle geschiedenis ooit en alle toekomst ooit” te vangen in een optreden. Vanaf het moment dat een meteoriet het einde van het tijdperk van de dinosauriërs inluidde en als een verre heraut diende voor de komt van de mens, waar dan nog wel miljoenen jaren tussen zitten. In de zestiende eeuw is er voor het eerst sprake van de kanklės, een snaarinstrument uit Litouwen. Merope geeft de ambities vorm door de klanken van de kanklės te combineren met jazz en elektronica, terwijl nu en dan ook een scheutje rock er in doorklinkt.
Indrė Jurgelevičiūtė studeerde aan de Litouwse Academie voor Muziek en Theater en de afdeling Wereldmuziek van het Rotterdams Conservatorium. Met tal van andere muzikanten vormde ze Merope. Onder deze muzikanten is ook de Belgische geluidskunstenaar Bert Cools. Cools zit ook in de formaties Hoera en Book of Air, maar speelde ook samen met Sam Amidon, Trixie Whitley en Efterklang. Het meest recente album van Merope, vlak voor Explore The North verschenen, is ‘Vejula’. Het is inmiddels alweer het vijfde Merope album. Eerder verschenen onder andere albums als ‘Náktes’ en ‘Salos’
Een intrigerende opstelling in de Doopsgezinde kerk, met een keur aan instrumenten en apperatuur en prominent de kanklės. Als de kerk zich vult lopen de bandleden nog snel heen en weer voor een laatste check. Als de kerkbankjes zich vullen geeft een Explore The North medewerker het teken en verschijnen Bert Cools en Indrė Jurgelevičiūtė voor een deels prachtig en intrigerend optreden, met hun vaak meditatieve klanken. Een optreden van bijna een uur, waarbij van het ene stuk naar stuk wordt gegleden zonder toelichting of aankondigiging. Met die meditatieve klanken, valt al snel een toeschouwer op de eerste rang in slaap en is dat wat misschien wel het meeste bijblijft. Dat is jammer, want het optreden bevat pareltjes van passages met vooral die prachtige stem van Jurgelevičiūtė in de hoofdrol. Rustig en kalm rolde je door de stemmingen en vergezichten die het duo je voorschoot. Nu en dan werd het wat heftiger, maar vooral in het begin was het kalm en ingetogen, waar in de loop van het concert ook steeds meer ruimte kwam voor wat felheid en kleurde met name Cools in zijn gitaarstukken ook mooi wel eens buiten de lijntjes. De ambities van het project kwamen echter niet altijd goed tot zijn recht. Nu en en dan een praatje, een uitleg of een aankondiging zou het optreden in wat helderdere vlakken hebben verdeeld, maar ook voor deze aanpak en de luisteraar alleen laten met zijn gedachten en interpretaties en de beelden die de klanken opriepen was voldoende te zeggen. Op een festival als Explore The North zorgt dit wel voor onrust, want al snel maakten een aantal luisteraars een andere keuze en dat zorgde weer voor geschuifel. Steeds was het echter dan ineens weer erg mooi met die combinatie van de kanklės, gitaar en andere instrumenten en die interpretatie van Litouwse Folk met klassieke en moderne instrumenten, maar vooral bleef hangen die zeggingskracht in de, soms fraai ijle en ruimtelijke, zang van Indrė Jurgelevičiūtė. Een aanpak met pro’s en contra’s die op momenten diepe indruk maakte, maar je ook zo in slaap kon wiegen.