Loading...
PoprondeRecensies 2020

Prima invalbeurt van Juan Juan in Assen

ASSEN – In deze onzekere pandemische tijden zag de organisatie van de Popronde in Assen zich voor de Pre Party in podium Zuidhaege geconfronteerd met twee afzeggingen van de drie geprogrammeerde acts. Eén van de acts die op het laatste moment kon worden ingevlogen was Juan Juan en dat bleek zeker een uitstekende vervanging. Solo, want binnen 24 uur de hele band optrommelen bleek een onmogelijke opdracht, bracht hij zijn geheel eigen sfeer mee met droeve liedjes die prima passen bij deze tijd. Juan Juan is een betrekkelijk nieuwe band met als voorman Juan, die eigenlijk met alleen twee singles en gedachten over een album op zak zich in het Popronde avontuur stort. In Assen gebeurde dat op een bedaarde manier. Gezeten met zijn gitaar en zijn kalme, maar intense liedjes verhaalde Juan Juan over dramatische liefdes. Dat gebeurde deels in het Spaans en deels in het Engels waarbij hij ook in de liedjes soms van taal op taal sprong. Het openingsnummers was in het Spaans en heeft ook als werktitel ´Spaans´ op de setlist. Een erg mooie begin van zijn optreden. Opvallend is altijd hoe gezongen in verschillende talen dezelfde zangstem toch heel anders kan klinken. Bij Juan Juan was dat ook het geval. In het Spaans was hij net even mooier en net een tikje heser dan in het Engels, maar beide talen was het erg fraai. De mooie rustige opening boeide en beloofde meer. Met ´Tear´ kwam dat in zeer trage, maar niet minder mooie, vorm. Hij baseert zijn liedjes op de folk en Americana, met vooral ook Spaanse invloeden in de geest van bijvoorbeeld een Estupidah Erikah of een Anna Andreu, maar ook invloeden van Devendra Banhart tot The Velvet Underground verwerkt Juan Juan in de liedjes. Prachtig was ‘Que Paso’, wat het tempo omhoog bracht en hierbij ook een prachtige intensiteit had. In zijn aankondigingen was Juan Juan fijn, niet te lang van stof en nu en dan wat inhoudelijker, als gitarist prima, waarbij nog net iets meer vloeiendheid mag. De liedjes die hij brengt zijn prachtig, ook in deze solo vorm. Het is duidelijk dat hij de emotie weet te vangen in zijn songwriting en daarna kan doorgeven in zijn performance. Muisstil zat het publiek te genieten. Het mooie ‘Pajarito’ kon bekoren net als het meer uptempo, naar Juan Juan normen, ‘Brother’. Zijn Piece de Resistance was ‘Texas’. Een Romeo en Julia vertelling van een Texaanse die verliefd wordt op de mooie Mexicaan. In het Spaans zong hij de tekst van de man en in het Engels sprak de Texaanse. Een heerlijk en lang nummer, waarin de twee karakters prachtig uit de verf kwamen. Er was nog tijd over en dus werd ‘Train’ aan de setlist toegevoegd en terecht. Geen Americana concert kan zonder treinsong en dit was wel een erg fraaie van Juan Juan. De bekende nummers van Juan Juan kwamen niet langs en het optreden was door het geïmproviseerde karakter aan de wat korte kant, maar dat is hem vergeven en doet alleen maar meer verlangen naar een normale show met volledige band. Hopelijk kan de Popronde begin 2021 alsnog doorgang vinden en dan is Juan Juan zeker een artiest om nog eens te gaan bekijken met zijn mooie droeve Americana en rock.