GRONINGEN – Voor wat achtergrond bij Frankie, de support act in Vera bij het optreden van Triptides in Groningen, is enig origineel internet zoekwerk noodzakelijk. Deze lekkere sixties-act heeft immers een naam, waarbij je onmiddellijk op miljoenen Frankies stuit, maar er is er maar één die op het podium in Vera staat. Tenminste, zijn begeleidingsband kennen we ook als MOOON en dan blijkt Frankie oftewel Frankie Fuzz van The Ballet Bombs ook bekend als Frank Lamberts, die naast Frankie en The Ballet Bombs ook podiumkilometers maakte met Alice D. and The Wild Flowers en The Reaction. Als hij in zijn jaren ’60 mood is, trommelt hij de heren van MOOON op en wordt het een fijn trip door de tijd naar flower power, psychedelica en de summer of love. Ook in Vera wist Frankie te overtuigen met hun lekkere Garage Rock en Psychedelic Rock. Er zijn inmiddels enkele nummers uitgebracht, maar ook daarvoor is het even speuren, maar wie goed zoekt zal de EP ‘Als Sneeuw Voor De Zon’ zeker vinden. Op de planken van Vera ging de multi-instrumentalist rustig en solo van start met ‘The Library of Babel’ dat vaart kreeg met het bijvallen van de rest van de band. Het was een nummer waarbij de naamgever van de band zijn gitaar speelde, maar je kon hem ook aantreffen achter de toetsen of met andere snaar instrumenten, zoals een kleine harp. Frankie Lamberts laat zich vaak inspireren door literatuur. Dit eerste liedje is bijvoorbeeld geïnspireerd door een verhaal van Jorge Luis Borges over een bibliotheek waarin alle wijsheid te vinden is, maar daarnaast zijn er tal van onderwerpen die de zanger aan het schrijven kunnen krijgen. Mooi filmisch was ‘You Won’t Let Down Your Hair’, beide ook te vinden op de EP. ‘Fosselized’ had een fijne ontwikkeling in het nummer. Frankie presenteert zich sympathiek op het podium. Die lekkere sixties sound en de goede begeleiding van de MOOON mannen zorgen dat het prima inelkaar zit, hoewel er ook best nog punten zijn om nog eens nader onder de loep te nemen. Iets meer rust nemen voor zijn verder prima aankondigingen bijvoorbeeld, maar Frankie betrekt het publiek bij de show en weet nu en dan van een nummer iets meer te vertellen, wat voor verdieping zorgt. Op deze manier weet de formatie gewoon een lekkere show te geven. Het speel plezier is evident en dat neemt het publiek al direct mee. Erg mooi is ‘Pannick Attack’, een nummer over de angst om krankzinnig te worden, wat wordt gecombineerd mert ‘A Little Trick’. Nu en dan wisselt de zang van het Engels naar het Nederlands voor wat onvervalste Nederbeat in bijvoorbeeld ‘Haastige Spoed’. Prachtig is ‘Agnost’ wat een lekkere uptempo song is, waarin niet alleen de band even zijn ei kwijt kan, maar ook de zang prima tot zijn recht komt. Na een vlotte cover is er dan alweer het einde vcan de show met hele fijne en meer robuste ‘Als Sneeuw voor de Zon’, dat erg beklijft. Een fijne metafoor, want innhet nummer gaat het over een iemand die wel liefde en warmte wil ontvangen, maar bang is het te geven, want dan kan diegene smelten als een ijsprinses. Hele fijne liedjes van Frankie die druk bezig is met nieuw material en het uitwerken van plannen. Wordt vervolgd zeg maar.
Prettige sixties sound bij Frankie
