DRACHTEN – Het is prettig als een band niet voor één gat te vangen is en blijkt te beschikken over de nodige inventiviteit om met onverwachte situaties om te gaan. Zo’n onverwachte wending nam het concert van Feral Tides in Iduna in Drachten. Ineens mopperde gitarist Vincent Fokkema, dook na afloop van ‘Puppet Factory’ op het podium neer om te constateren dat de kabel van zijn gitaar naar zijn mallemoer was en trok een sprintje naar de coulissen voor een nieuwe. Even was het oorverdovende stil, maar Hylke Kramer zette op het orgel een pauzedeuntje in en al snel ontwikkelde zich een geïmproviseerd tweespel met saxofonist Luuk Stellinga. Een fijne overbrugging. Dat Feral Tides veel meer is dan pauzemuziekjes bleek tijdens de rest van het concert. Onder leiding van de expressieve zanger Pim Tilburg en met verder Sybolt Friso op drums zette Feral Tides lekkere psychedelische rock in de geest van The Doors op het podium met nu en dan wat invloeden van de blues. De band zat er direct lekker in bij de opening, maar in het eerste nummer werd de zang van Tilburg nog wat overstemt door de muziek. Dat werd snel verholpen in het tweede nummer ‘Scream’. Een extra sterk en onderscheidend punt is het gebruik van de saxofoon. Deze kwam voor het eerst in actie tijdens ‘Puppet Factory’ wat een soort The Doors ontmoet Madness in Friesland opleverde met een prachtig resultaat. Feral Tides is al erg goed in de nummers zonder saxofoon, in de nummers met dit instrument krijgt het nog net even wat extra. Pim Limburg is een fijne frontman die enthousiast en prima zingt en met zijn energieke dansen de sfeer nog meer er in brengt. Sprekende was hij deze keer niet in zijn element. Kort en in algemeenheden. Dat hebben we hem veel beter zien doen. Na de kabelbreuk moest de band zich even weer herpakken in het begin van een het volgende nummer, maar met een sterke saxsolo kwam de stemming er weer in en dat trok zich door in ‘Sakarona’ het meest bluesy nummer van dit Feral Tides optreden en met een erg lang instrumentaal gedeelte dat werd ingezet met een solo van Sybolt Friso en waarin Limburg zijn bandleden alle ruimte en eer gaf door van het podium te stapen. De afsluiting kwam met het krachtig swingende ‘Surreal Machine’. Feral Tides is uitstekend op weg. Een aansprekende band met enthousiaste jonge honden die ook nog eens een liedje in elkaar kunnen zetten. De potentie spat er vanaf.
Prettig Feral Tides ook voor uw pauzemuziekje
