AMEN – De chef-kok van De Amer in Amen, verantwoordelijk voor de maaltijden die artiesten voorgeschoteld krijgen, vaak tussen soundcheck en optreden, brengt binnenkort zijn eigen kookboek uit. Wie weet staat het gerecht waar Jana Mila van aan het smullen was aan gelagtafel, daar ook in. Het gesprek aan tafel, zo konden de eerste bezoekers horen, ging echter niet over het eten of over muziek, maar Jana Mila kreeg belastingadvies en dat hoort ook bij goed muzikanten schap. Al snel verdween de artieste daarna naar de Amer green room, om zich voor te bereiden op haar debuut in De Amer. Het snel opkomende Americana talent had op tijd de bakens verzet in haar focus, want op het podium waren het louter haar mooie verhalen en prachtige liedjes die de boventoon voerden.
Verwend is het Noorden nog niet met optredens van Jana Mila Doorten. Tijdens de Popronde een aantal jaar geleden stond ze in Emmen en in 2023 was ze één van de verrassende hoogtepunten van Take Root in Groningen. Niet alleen in Nederland is de ster van Jana Mila rijzende. Van uit de hoofdstad van de Americana Nashville zag het oog van de platenmaatschappij van onder andere Elisa Gilkyson, Drive-By Truckers, Giant Sand en nog zoveel andere top Americana acts potentie in de Nederlandse en inmiddels staat ze op een mooi plekje op de site van die maatschappij tussen James McMurthry en Jason Isbell en dan heb je leuke buren. Deze Amerikaanse connectie, mede tot stand gekomen dankzij Ilse de Lange die haar met raad en daad bij staat, stelde haar ook in staat om niet alleen daar met andere songwriters samen te schrijven, maar er ook op te treden e zelfs haar debuut album ‘Chameleon’ op te nemen, met een aantal prachtige namen.
De aankondiging was Jana Mila met band, maar alleen stapte ze op het podium om ‘Rosie’ in te zetten. Een mooie rustig verhalend nummer, waarin onmiddellijk duidelijk werd dat de zangeres de emotie goed wist te vertolken. Bijna alle nummers kregen een voortreffelijke korte introductie en ‘Rosie’ werd als 16 jarige geschreven en is voor de zangeres om diverse redenen een belangrijk nummer. Met deze song wist ze op te vallen en kreeg de contacten die haar zover hebben gebracht, maar ook is het een nummer waarin ze de toen gevoelde eenzaamheid van een tiener vertolkt. Gitarist Gerben van de Mooren voegde zich hierna op het podium bij Jana Mila voor ‘Chameleon’. Het titelnummer van haar album gaat over de eigenschap van de zangeres om zich eigenlijk steeds te willen aanpassen aan anderen. Gerben van de Mooren liet zich gelijk gelden als gitarist, maar had ook en mooie tweede stem in huis. Na dit lied verscheen Matthijs van Duijvenbode, onder andere op piano, als derde en laatste bandlid uit de coulissen voor het sterke ‘Love Let Go’. Dit gevoelige, deels 3stemmig gezongen nummer kende juist door de piano een goede opbouw. Het tempo werd omhoog geschroefd voor ‘Like Only Lovers Could’ dat diezelfde hoge kwaliteit heeft. Wie met de ogen dicht luisterde zou zich zo maar kunnen vergissen dat het bij ‘Wide Awake’ niet Jana Mila, maar Kacey Musgraves was die op het podium stond. Voor het album werkte de Nederlandse samen met producer Todd Lombardo, die ook met de Amerikaanse country ster werkte en wellicht is het diens invloed die het Musgraviaans maakte, hoewel het natuurlijk ook prima is, om de invloed van andere artiesten je lekker eigen te maken. Mocht de Amerikaanse nog een lekker liedje zoeken om te coveren, dan is dit een goede keus. In Amen ging het verder met ‘All These Words’. Een mooie moodswing, want van gevoelig en soms ingetogen, ging het nu naar swingend en krachtig op een prachtig gekozen moment dat precies op tijd kwam. Liedjes over relaties die ten einde lopen of voorbij zijn, zijn al eeuwen een bron van inspiratie. ‘Somebody New’ gaat over het moment dat je realiseert dat je eigenlijk al verder kijkt, omdat je weet dat de relatie waarin je nu zit het niet gaat reden. Een lekkere meezinger over dit gevoelig onderwerp met mooie piano. Prachtig was het in Nashville geschreven ‘In Between’ waarna de finishlijn in zicht kwam met ‘I Wasn’t Gonna’ over de gewoonte om soms in ongewilde woordenwisselingen, vooral op de terug van feestjes, terecht te komen, waarbij de zangeres de hand in eigen boezem stak. Een heerlijk vlot nummer, met het publiek als percussie. Solo liet Jana Mila haar stem nog eens prachtig uitkomen in het gevoelige ‘When Times Get Rough’ , waarna met de hele band het met het prima opgebouwde ‘It’s Treu’ eigenlijk al weer veel te snel een einde kwam aan dit fantastische optreden. Je hebt van die echte Amer gezichten. Mensen die eigenlijk jaarlijks terug worden gevraagd. Jana Mila zou daar één van moeten zijn. Een staande ovatie was haar deel en wat maakte de zangeres veel indruk.