STEENDAM – Regelmatig laat Annie Keating Brooklyn in New York achter zich en neemt haar Gibson gitaar uit 1927 en een karrevracht mooie liedjes met zich mee voor een bezoek aan Europa. Deze zomer staan een reeks Italiaanse en Engelse concerten in de agenda, maar de singersongwriter had ook plek voor een aantal Nederlandse data en dus stond Keating onder het motto: “If you can make it there, You can make it anywhere” op een maandagavond in Steendam. Het podium Peter & Leni betrad ze niet alleen. Ze had de uitstekende multi-instrumentalist Steve Mayone meegebracht en de Britse bassist Scott Warman. Prima gezelschap als je een fijn concert wil neerzetten. Dat Annie Keating uitstekende liedjes schrijft staat buiten kijf. Haar zang is gevoelig, soms uitbundig, soms intiem, maar met haar licht heze stem heeft het ook een beetje een alles of niets karakter. Vind je het mooi, dan is het prachtig, bevalt het je minder dan zal de avond je minder plezieren. Daarbij hebben ook Warman en Mayone een bepaalde heesheid in de stem wat af en toe, vooral als de achtergrond zang net iets minder subtiel was, niet helemaal harmonieerde. Gelukkig klonk het vaak ook erg goed. Annie Keating begon rustig met ‘Lucky’, maar pakte het tempo op met het mooie ‘Coney Island’, waarin voor de eerste keer Mayone de mandoline ter hand pakte en liet dit zwellen van het tempo doorgaan in ‘Just for Today’ om uit te monden in het prachtige urgente en dreigende ‘Stormwarning’, één van de mooiste liedjes van de avond. Als een eb en vloed beweging liet de Amerikaanse daarna het tempo weer terug lopen via onder andere ‘Valentine’. Voor ‘Trouble’ riep ze voor het eerst de hulp in van het publiek. Al vingerknippende begeleide Steendam New York. Op speciaal verzoek van de uitbaters, voor de gelegenheid gehuld in een speciaal ‘Belmont’ shirt, sloot Annie Keating af met het gelijknamige nummer. Was het voor de pauze mooi, na de pauze ging er nog een schepje boven op. Warman bleef zich een prima bassist tonen achter zijn grote staande bas, Wayone wisselde tussen electrische, akoestische gitaar en mandoline, en voegde daarmee aan elk nummer wat toe. Keating weet heel goed gevoelige of subtiele nummers te brengen als ‘Water Tower View’ en ‘In The Valley’, maar is nog net wat meer in haar element als er wat pit in haar liedjes komt. Als ze lekker kan stampen en rocken, zoals in het titelnummer van haar laatste album ‘Trick Star’. Even stond Keating de spotlight af aan Mayone die ook zelf een kundig singersongwriter is voor diens ‘Deeper in the Well’ waarna werd afgesloten met de John Prine cover ‘Angel from Montgomery’ en de prachtige meezinger ‘You Bring The Sun’. Die ging tegen die tijd bijna onder ter afsluiting van een mooie muzikale avond met fraaie liedjes en mooie inhoudelijke en soms zelfs technische verhalen.
Overtuigende Annie Keating schrijft prachtige liedjes
