Experimenteel is de muziek van geluidskunstenaar Natalia Beylis zondermeer. Verwacht geen liedjes in de ouderwetse zin van het woord met kop en staart en tussendoor refreintjes, maar het zijn bewerkte geluiden die samengevoegd je mee nemen op reis de wereld van de Ierse in. Via een sympathieke actie op twitter bracht de artieste haar werk onder de aandacht. ‘Library of Sticks’ is haar laatste werk in een lange reeks originele documenten. Op ‘Love-In-A-Mist, Edible’ uit 2020 zoekt ze steeds nieuwe piano’s om een melodie die ze in haar hoofd heeft uit te werken. Het album is deels opgenomen in Amsterdam. Op ‘Prophecy of the Beetle’ laat ze zich inspireren door het werk van een kever en de sporen die het achterlaat op een stuk hout en ‘Invaded by Fireflies’ kent zijn oorsprong in Russische ouders die gebrekkig Engels spreken, terwijl hun kinderen gebrekkig Russisch kunnen. Een project dicht bij haar eigen ervaringen, want ze is geboren in Kiev in de Oekraïne, groeide op in de Verenigde Staten en woont nu in Ierland. Andere projecten zijn bijvoorbeeld met een naaimachine of om mensen te vragen de geluiden om hun heen op een bepaald moment in tijd vast te leggen, waardoor een document van juist die korte tijdsspanne ontstaat of het zijn de geluiden van vogels die ze registreert en er mee aan de slag gaat. In razend tempo produceert Beylis nieuw werk, alleen of met bijvoorbeeld Eimear Reidy of violiste Agathe Max. Op ‘Library of Sticks’ gaat ze vrolijk verder en put uit haar grote archief van veldopnames, waarbij ze stemmen manipuleert, geluiden van een rivier versterkt en krakende deuren een hoofdrol geeft en dat met plezier doet. De EP, hoewel het qua tijdsduur ook als klein album kan gelden, begint met vervormde stemmen in de hoofdrol in ‘Voices from Graceland, Sligo’. Erg intrigerend, omdat de stemmen door de vervorming net buiten het bereik van de luisteraar blijven. Je hoort ze, voelt hun intonatie, maar ze blijven net onverstaanbaar. Je buigt je voorover, spits je horen om te horen waar ze om lachen, of als het even wat feller klinkt en dit tegen een rustige achtergrond van geluiden. Als een kind in een gehorig huis die wil weten waar de ouderen over spreken als hij of zij op bed ligt. In een gehorig huis heb je uiterard ook een krakende deur. Die deur is de voornaamste stem in het wat spooky ‘Creaking for Futher Use’. Wedeom en intrigerende en boeiende sound, een spel met een deur, met stiltes, gekraak en omgevingsgeluiden. ‘New Potatoes’ is prachtig, Het is het nummer waarin Beylis al die kleine geluiden die een stromende beek maakt als ze klatert over stenen heeft genomen. Ze worden uitvergroot in een heel mooi klankspel. Het titelnummer ‘Library of Sticks’ is met ruim 14 minuten het langste. Het neemt de helft van dit album in qua tijd. Het nummer is iets dat wordt gevonden, geleend, gemanipuleerd en vervolgens aangeboden aan nieuwsgierige oren die het nodig hebben, stelt Natalia Beylis. Veertien minuten lang gaat ze voor in de wereld van haar geluiden en vooral de wereld die ze hiermee schept. Een wereld die voort springt uit het heden en haar fantasie, wat een intrigerende experimentele Avant-Garde collectie opleverde.
Natalia Beylis – Library of Sticks
