GRONINGEN – MORADO zou zo maar eens de ontdekking van de Popronde 2018 kunnen worden. De band verraste meer dan prettig in Brouwerij Martinus tijdens Popronde Groningen. Het was in de eerste plaats uitstekend, maar daarnaast ook nog schalks en speels. Een uitstekende band die weliswaar vanaf een bandje met de aankondiging van een natuurdocumentaire begon voor met veel overtuiging ‘The Forest’ werd ingezet. Een heerlijk verrassend popnummer. De band heeft met Valerie Lamers een uitdagende, vrolijke en schalks haar publiek in kijkende frontvrouw. Allemaal al erg goede kwaliteiten, maar ze heeft daarnaast ook een prachtige stem. Niet een doorsnee stem, maar hele fijne onderscheidende heldere zang, waarbij ze wel veel gebruik maakt van haar effecten kastje om het soms lekker te laten galmen. Daarmee scheurt ze door het vaak robuuste psychedelische geluid van de band met Daniël Smienk op drums, gitarist Quinten Demaret op toetsen Mickey Koen en bassist Joost van Eck. Een prima stel dat met dezelfde overtuiging het publiek in de stemming kreeg en toen dat op uitnodiging van Lamers naar voren stapte dichter bij het podium, gingen ook gelijk de dansschoenen aan. De muziek is dan ook catchy, met vaak een muzikale hoofdrol voor de ritmesectie met een raak slaande Smienk en een ondersteunende Van Eck die de fundering stevig leggen voor de lekker jengelende toetsen van Koen of de avontuurlijke gitaar van Demaret. De inspiratie van ligt duidelijk in de jaren 60 en 70 en een aantal liedjes deden beatlesk aan. Dat is natuurlijk geen verkeerde inspiratie bron, maar het was ook weer lekker gemixt met andere invloeden. Na de opening bleef het erg mooi met het wat meer kabbelende ‘Waiting for Something’ en het vol spanning zittende wat vlottere ‘Rhino on a Cloud.’ Een korte terugval was met ‘Ghost Arcade Party’ waarin de band de sterke opening niet kon doorzetten, maar dat werd gelukkig snel weer opgepakt met bijvoorbeeld het prachtig ‘Enjoy’ met een hoofdrol voor Daniël Smienk. Valerie Lamers bleef daarbij constant uitstekend zingen en dook bij ‘Groove Disco Light’ voor het eerst, maar niet voor het laatst haar publiek in. Punt van aandacht blijft bij deze, maar ook veel andere jonge bands, de aankondigingen. Niet binnen de band afgestemd op elkaar, gehaast hingen die er nog teveel bij, terwijl ze van grote waarde zijn. Rust is hier aan te raden. Muzikaal was het verder heerlijk. Het publiek ging mee in de psychedelische klanken van het ontregelende rustige ‘Why’ en het even eens rustig beginnende maar zich steeds steviger ontwikkelende ‘When A Melody Starts’ waarin Mickey Koen opviel met zijn spel. Daarna het einde met het vlotte en veel galm gebrachte ‘Bird of Paradise’, waarna voor ‘A Ginger Tale’ dat ook staat op de recent verschenen EP ‘The Forest’ nog één keer Lamers ging dansen met het publiek voor dit stevige nummer. Een band om een scherp oog op te houden.
MORADO is schalks en speels in Martinus
