Er fluiten vogels, zacht en subtiel bij de opening van het nieuwste Miranda Mulholland album ‘By Appointment or Chance’. De artieste stapte in de vroege ochtend naar buiten met haar telefoon om ze vast te leggen. Het is het intro naar het eveneens erg mooie en subtiele ‘Heart Like a Wheel’, waarin de stem schittert. De opening opleiding van deze Canadese wordt goed gebruikt. In 2014 bracht Mulholland haar eerste solo album uit met het sterke ‘Whipping Boy’, hoewel ze een jaar daarvoor onder de naam The Roaring Girls Cabaret ook al een plaat uitbracht. Ze gaat nu nog een stapje hoger met een fantastisch album. Mulholland is altijd een bezige bij geweest. Ze heeft haar eigen platenlabel, tal van bestuursfuncties, treed op in het theater, heeft een duo Harrow Fair met Andrew Penner en nog tal van andere projecten, maar in Nederland is ze wellicht nog het meest bekend als lid van de Great Lake Swimmers, een band die ze inmiddels achter zich heeft gelaten. Muzikaal zoekt ze het midden van de oceaan op met een mooie mix van Keltisch aandoende folk en Americana, met de subtiliteit en regelmatige het instrumentarium van de klassieke wereld. Zelf is ze naast zangeres ook violiste, maar ook de harp van Tara Minton klinkt veelvuldig. Een aantal liedjes heeft ze zelf geschreven, maar anderen zijn folksongs die hun weg over de wereld hebben gevonden en tot haar kwamen vanuit Australië, Groot Brittannië of Canada en zijn door Mulholland samen met Minton, bassist Joe Phillips en gitarist Tali Trow opgenomen. ‘Heart Like a Wheel’ is bijvoorbeeld een nummer dat we kennen van The Corrs. Mulholland komt met een heerlijke ingetogen versie, waarin de pijn in het liedje invoelbaar is. ‘Peg and Awl’ is dan net wat wat vlotter en voelt wat robuuster en is een commentaar op de technologische vooruitgang. ‘Old Churchyard’ en even later ‘Bar Rage’ zijn muzikaal hoogtepunten met het delicate spel van Minton en het sterke vioolspel van Mulholland die elkaar perfect weten te vinden in deze nummers. Het hoogte gehalte aan muzikaliteit wordt in de etalage gezet in ‘Hunt of Zax/Pirate Rémi’ twee instrumentale nummers die ineens smelten. Het is een prachtig en zeer zorgvuldig album, met eigenlijk alleen maar prachtige liedjes die uitblinken in bescheidenheid, hoewel ze niks aan hun kracht verliezen. Fantastisch is het fenomenaal mooie ‘Black Diamond’, maar ook ‘Raglan Road’ en ‘The Parting Glass’ dienen om dit heerlijke stille album te onderstrepen.
Miranda Mulholland – By Appointment or Chance
