Lekkere country, rock en uitstapjes naar soul van Midnight North op het nieuwe album ‘Under the Lights’, vernoemd naar het openingsnummer van deze plaat. Het is het derde studio album van de formatie uit San Francisco en de opvolger van ‘Scarlet Skies’. De band is gezegend met twee uitstekende leadzangers, Elliott Peck zorgde voor de vrouwelijke stem, terwijl Grahame Lesh voor de manlijke stem zorgt. Lesh opent het album, waarna Peck schittert in ‘Playing a Poor Hand Well’, en vervolgens Lesh verder gaat in ‘Everyday’ en Peck in ‘Greene Country’. Zo wordt het stuivertje wisselen, maar dat stoort niet, want als de een zingt zorgt de ander voor harmonieën samen met gitarist en organist Alex Jordan en blijft het toch een fijne eenheid. In het begin is het vooral ‘Playing a Poor Hand Well’ wat erg mooi is, het mooiste nummer van deze langspeler. Naast Lesh, Jordan en Peck bestaat Midnight North ook nog uit Connor O’Sullivan met Bas en Mandoline. Mooi degelijke nummers en af en toe een heerlijke uitschieter naar boven. Fraai is bijvoorbeeld het goede ‘Roamin’. Eén van de nummers die duidelijk onderweg is geschreven, want het album is grotendeels ontstaan op toernee door de Verenigde Staten na hun album uit 2015. Dat is te merken aan de teksten en het gevoel van de plaat. Veel lekkere wind in de haren nummers zoals bijvoorbeeld ‘Headline From Kentucky’ of het soulvolle ‘Back to California’, maar om te zeggen dat het uitsluitend roadsongs zijn doet de band te kort. Het is een fijn toegankelijk album met erg goede liedjes en ervaren en prima muzikanten die duidelijk hun sporen hebben verdiend. Met sterke percussie en dan een lekkere gitaar rockt Reed in ‘One Night Stand’ en ook ‘Echoes’ is een fraai rock nummer. Gewoon een erg goede en lekkere plaat. Een indruk die allang is gewekt als met het mooie ‘The Highway Song’ en melancholieke ‘Little Black Dog’ er een slotaccoord komt. Heel fijn werk.
Midnight North -Under the Lights
