STEENDAM – Richard Grainger kondigde het direct aan. Het zou een avond worden van samen zingen en die woorden maakten Grainger en Parkinson waar op Podium Peter en Leni in Steendam. Met hun Noord Britse folk, afgewisseld door tunes en reels om op te dansen, met de hoofdrol voor de accordeon van Parkinson waande je je terug in de tijd van het Engeland van de jaren ’50. Liedjes over de overgang van het boerenleven naar de industrie en de gevolgen daarvan, maar ook een nostalgische blik op de martieme geschiedenis van onze Britse overzeese buren ontbrak niet met liedjes als ‘Hills of Lancashire’en ‘Death of Nelson’. In het verlengde van de industriealisering werden ook een aantal protestsongs gezongen over de gevolgen hiervan met bijvoorbeeld ‘Ring of Iron’.
Richard Grainger is daarbij een fijne folkgitarist met een mooie stem, waarbijn hij af en toe wel tegEn zijn beperkingen oplied. Parkinson een virtuoos op zijn accordeon. Voor de pauze wilde het nog niet helemaal loskomen. Grainer verloor zich vaak in uitgebreide vertellingen, waardoor de vaart er af en toe wat uitging en het stemmen van de gitaar nam de nodige tijd. Na de pauze ging dat veel beter en tegen het einde werd het zelf nog erg mooi met ‘Wild Goose’, ‘Roll River Flow’ en het toegift ‘Scarborough Fisherman’ waarmee het publiek luid meezingende de donder en bliksem buiten overstemde. Grainger en Parkinson leunen op een muziekstijl die niet voorop meer staat in de vaart der volkeren. Het zijn liedjes en melodieën die in Groot Brittanië nog levend worden gehouden door een groep liefhebbers die het uitvoeren en de concerten bezoeken, waarbij de ‘oude’ stijl behouden blijft, waar anderen juist ook met deze liedjes aan de gang gaan en er modern werk van maken. Gelukkig is er ruimte voor beide.
Meezingen met Richard Grainger en Chris Parkinson
