GRONINGEN – Een aantal jaar geleden trad Maxine tijdens de Popronde voor het eerst op in Groningen. In een druk beklant muziek café hadden echter weinigen aandacht voor deze act, die desalniettemin een degelijke set neerzette. Op dat moment werkte Maxine al met bekende schrijvers van hits via haar Zweedse muzikale opleiding en stonden nummers van haar hoog in de hitparade in bijvoorbeeld Korea. Op elk terrein zat het snor bij Maxine, maar na de Popronde was het nog niet direct raak. Inmiddels krijgt ze die aandacht wel. Op het Bommen Berend festival in de A-kerk in Groningen was ze één van de leukste acts en kon daarna gaan uitzien naar optredens op Noorderslag en Platosonic en een tour met Rondé en vervolgens Jaap Reesema. De weg naar het podium was echter niet vanzelfsprekend. Aanvankelijk focuste ze zich op het songwriterschap en dan met name voor anderen. Dat is ook nu nog een belangrijk aspect voor deze artieste en menig Nederlandse act weet dat je altijd voor een goed nummer bij Maxine van Breukelen in Den Haag op de deur kunt kloppen. Daar stonden al een band als Son Mieux en mensen als Maan en Roxanne Hazes. In Groningen tijdens Bommen Berend werd duidelijk dat de Haagse nog steeds uitstekende liedjes schrijft, maar zich vooral ook als podium act enorm heeft ontwikkeld in de afgelopen jaren. Was de show tijdens de Popronde statisch, ook door de beschikbare ruimte, in de A-kerk was het vol dynamiek met een frontvrouw die haar publiek op sleeptouw nam en er voor zorgde dat er een goede flow in haar concert zat. Puntje van aandacht is wel dat het niet te glad wordt, maar Maxine bleef wat dat betreft nog mooi aan de goede kant met haar prima melodieën en frisse popsongs, met af en toe een catchy hook om het te accentueren of juist even het lekker terug te schroeven en klein te maken dat het welhaast folk werd. Direct kreeg je een voorbeeld van haar progressie op het podium. Het eerste wat ze deed was het publiek vragen om dichterbij te komen, waardoor het intiemer werd en het contact eenvoudiger en vanzelfsprekender. Het optreden opende lekker vlot met ”95′ en in dat tempo vervolgde Maxine met haar band in ‘Paint it Red’, waarvoor de zangeres zelf achter de toetsen kroop. Een sterke opening en in de mooie setopbouw werd het daarna ven wat rustiger in ‘Crazy’. Regelmatig ging het snel door naar het volgende nummer, met een minimale of geen aankondiging, maar op andere momenten nam Maxine de tijd om even een liedje uit te diepen, inhoudelijk of een mededeling bijvoorbeeld bij de single ‘Hurting Me’. Steeds blijkt dat de nummers slim en goed in elkaar zitten en ook over het geheel is nagedacht. Nu en dan was er een miniem afstemmingsdingetje tussen band en frontvrouw, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. De band zette de zangeres mooi in de schijnwerpers en zorgde voor prima begeleiding. Voor de artiest die nog een mooie sad song zoekt, die kan ook zeker bij Van Breukelen terecht, want in haar eigen repertoire heeft ze het prachtige weemoedige ‘Strange’. wat één van de hoogtepunten van het optreden was en solo en klein werd gebracht. Soms mag het in een nummer ook best even wringen, even schuren en dat werd in ‘Heart Shaped Bruises’ bereikt met zware bassen die als het ware de bruises vertolkten. Fantastisch was ‘Don’t’. een rustige gevoelig liedje over een gebroken hart, waarin de stem van Maxine ook volop de diepte en pracht kon bereiken die dit nummer extra cachet gaven. Wat zwaarder was ‘At Least A Lived’ voor afgesloten werd met het Nederlands/Engelse ‘Voor Altijd/Only Us’ wat een mooie opbouw had van een rustig begin tot een robuust einde. Maxine is op weg. Als songwriter staat ze al aan de Nederlandse top en ook als artieste zit de vaart er in en kreeg ze de erkenning in Groningen die ze verdiende.
Maxine verdient erkenning
