Mary Esther Carter is theatraal. Met enorme gebaren schets ze haar wereld in gotische folk. Deze New Yorkse actrice, danseres is wat dat betreft iemand die eerst haar vakmanschap heeft aangescherpt in tien jaar in het theater, film, kunstprojecten en de expressiviteit van de dansvloer en dat heeft meegenomen in de nieuwste afslag van haar loopbaan de muziek. Aanvankelijk alleen met een muzikale video, maar nu is er dan ‘Doula’ haar debuut EP. Zes nummers met zeggingskracht. Het is donkere folk met theatrale aspecten. Het is weerbarstige muziek, niet gemaakt om te pleasen, maar om te confronteren. Het aanvangsnummer ‘Joanna’ start met lange klanken, traag uittrokken zang en wat klinkt als knippende scharen, maar percussie is. Een sfeer wordt feilloos neergezet. Een sfeer vol schaduwen, tot een orgel inzet wederom met lange tonen in een lange solo. Carter schets ook nu met grote zorgvuldig gezette penseelstreken in wat een lang outro blijkt. Iets lichter van toon is ‘Fibers’ dat ook de rust heeft, maar toch vlotter van tempo is en wat helderder van sfeer. Het is een nummer dat erg weet te bevallen. Carter heeft haar stem, letterlijk en figuurlijk, ontwikkeld in de jaren in het theater. Een fraaie veelzijdige zangstem. Klonk die vol met dreiging in ‘Joanna’, veel warmer is de toon in ‘Smile to Me’ voor daarin kracht wordt gezet en een mooie stemmingswisseling in dit piano nummer het een andere kant op doet gaan. Dit is het meest uitbundige nummer tot nu toe en vormt een sterk contrast met het nummer ‘Cookin in the Sun, Chelsea’. Dit, even eens een piano nummer, is veel kleiner en heeft letterlijk afstand. Verder af klinkt de piano en ook de zangeres klinkt vanuit een andere kamer, wat een prachtig effect heeft. Een mooi klein lied, met zeggingskracht. Dan terug naar de synths in de vertelling ‘Night Cockroach’, wat weer een omineuze sfeer oproept en waarin ze de traagheid terug oproept. Deze EP eindigt met het prachtige ‘I Know What You Are’, ook nu met rust, een prachtige zang, die in dit nummer helemaal voorop wordt gezet en minimale begeleiding. Een sterke eersteling van Mary Esther Carter voor hen die niet bang zijn voor het donker en het experiment. Een intrigerende EP die benieuwd doet zijn wat de toekomst nog meer in petto heeft voor deze zangeres en songwriter.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden